Wyrok NSA z dnia 2 lutego 2012 r., sygn. II FSK 1469/10

Żadna inna przyczyna niż wymieniona w art. 33 pkt 1-10 ustawy egzekucyjnej, nie może stanowić podstawy do uruchomienia postępowania w sprawie rozpatrzenia zarzutu i wydania rozstrzygnięcia w tym przedmiocie, zaś ewentualne postępowanie sądowej kontroli, musi odnosić się do oceny wystąpienia tak wszczętej sprawie sądowoadaministracyjnej okoliczności wymienionych w tym przepisie.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia del. WSA Anna Juszczyk-Wiśniewska, Protokolant Agata Grabowska, po rozpoznaniu w dniu 2 lutego 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 20 kwietnia 2010 r. sygn. akt I SA/Rz 129/10 w sprawie ze skargi D. J. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w R. z dnia 14 grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od D. J. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w R. kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 20 kwietnia 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w sprawie o sygnaturze akt I SA/Rz 129/10, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.,) dalej u.p.p.s.a., oddalił skargę D.J. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w R. z dnia 14 grudnia 2009 roku w przedmiocie zarzutów wniesionych w postępowaniu egzekucyjnym. Ze stanu sprawy przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji wynikało, że zaskarżonym postanowieniem z dnia 14 grudnia 2009r., Dyrektor Izby Skarbowej w R., utrzymał w mocy postanowienie Dyrektora Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 9 października 2009r. w sprawie oddalenia zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym na podstawie tytułów wykonawczych o nr od [...]. Wierzyciel, to jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych w dniu 18 września 2009r. wystawił przeciwko D.J. oraz skierował do egzekucji 24 tytuły wykonawcze o kolejnych numerach od [...], obejmujące należności z tytułu należnych składek na rzecz Funduszu Pracy, Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz składek na ubezpieczenie społeczne, za okres od marca 1999 r. do lutego 2000 r., oraz dalsze. Jednocześnie, zawiadomieniem z dnia 18 września 2009 r., nr [...], organ egzekucyjny dokonał zajęcia świadczenia emerytalnego skarżącej, u dłużnika zajętej wierzytelności tj. organu rentowego. Z powodu dokonanego zajęcia D.J., na podstawie art. 33 pkt 1 i pkt 10 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm.) - zwanej dalej u.p.e.a, wniosła zarzuty stwierdzając, iż nastąpiło przedawnienie części egzekwowanych należności tj. należności za okres od marca 1999r. do lutego 2000r. Przesądza to w jej ocenie o niedopuszczalności prowadzonej egzekucji. Podniosła również, że w stosunku do wymienionych tytułów wykonawczych nie spełniono ustawowego obowiązku dołączenia dowodu doręczenia upomnienia, czym nie spełniono wymogów formalnych wystawienia tytułu wykonawczego w rozumieniu art. 33 pkt 10 u.p.e.a. Wierzyciel, to jest Dyrektor Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych postanowieniem z dnia 9 października 2009 r., oddalił zarzuty zobowiązanej stwierdzając, iż w przedmiotowej sprawie nie nastąpiło przedawnienie egzekwowanych należności, gdyż na podstawie art. 24 pkt.5 ust. 5b ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. 1998 r. Nr 137 poz. 887) zwanej dalej ustawą o s.u.s., bieg terminu przedawnienia uległ zawieszeniu od dnia podjęcia pierwszej czynności zmierzającej do wyegzekwowania od zobowiązanej należności z tytułu składek tj. w ocenie wierzyciela, od dnia wydania w dniu 4 marca 2005r. decyzji o objęciu D.J. ubezpieczeniem społecznym z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej. Wierzyciel podkreślił również, iż zarzut dotyczący niespełnienia wymogów formalnych wystawionych tytułów wykonawczych jest bezzasadny, gdyż zgodnie z art. 23 § 7 u.p.e.a, dowód taki został dołączony do pierwszego egzemplarza tytułu wykonawczego, będącego w posiadaniu organu egzekucyjnego. Natomiast egzemplarze tytułów wykonawczych przeznaczone dla zobowiązanego, zostały sporządzone według wzoru będącego załącznikiem rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 listopada 2001r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 20078r. nr 11 poz. 74), z tym że zgodnie z § 5 pkt. 4 tego rozporządzenia, przy ich wystawianiu pominięto stronę 3 i 4 przedmiotowego wzoru. W ocenie wierzyciela nie ma zatem podstaw do podnoszenia zarzutu niespełnienia wymogów formalnych wystawionych tytułów wykonawczych. Dyrektor Izby Skarbowej w R. w zaskarżonym do Sądu postanowieniu utrzymał w mocy postanowienie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 9 października 2009r.