Wyrok NSA z dnia 10 sierpnia 2011 r., sygn. II OSK 1033/11

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz Sędziowie: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędzia WSA del. Grzegorz Czerwiński (spr.) Protokolant: Agnieszka Majewska po rozpoznaniu w dniu 10 sierpnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Gminy Września od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 16 lutego 2011 r. sygn. akt IV SA/Po 713/10 w sprawie ze skargi P. W. na uchwałę Rady Miejskiej Wrześni z dnia 20 grudnia 2002 r. nr III/13/02 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 16 lutego 2011 roku, sygn. akt IV SA/Po 713/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu po rozpoznaniu skargi Powiatu Wrzesińskiego stwierdził nieważność uchwały Rady Miejskiej we Wrześni z dnia 20 grudnia 2002 roku, Nr III/13/02 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w części obejmującej § 5 pkt 8.

Powyższy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Rada Miejska we Wrześni w dniu 20 grudnia 2002 roku podjęła uchwałę

Nr III/13/02 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenów pod realizację obwodnicy dla m. Wrześni w ciągu drogi krajowej nr 15.

Powyższą uchwałę opublikowano w Dzienniku Urzędowym Województwa Wielkopolskiego z 2003 roku, Nr 15, poz. 270.

Pismem z dnia 19 lipca 2010 roku Powiat Września wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na wymienioną wyżej uchwałę

w zakresie zakwalifikowania Zarządu Powiatu we Wrześni jako zarządcy węzła dwupoziomowego "Gutowo Małe" na skrzyżowaniu z drogą powiatową KDP 410 (Z)

i linią kolejową E-20 KK".

Zaskarżonej uchwale zarzucono naruszenie przepisów prawa materialnego,

tj. art. 19 ust. 2 pkt 1 oraz art. 20 ustawy z dnia 21 marca 1985 roku o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 roku, nr 19, poz. 115 ze zm. - dalej ustawa o drogach publicznych) i zażądano stwierdzenia jej nieważności z uwagi na naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania.