Wyrok NSA z dnia 16 czerwca 2011 r., sygn. II OSK 1599/10

Przepis art. 31 ust. 5ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo Budwolane (Dz. U. Nr 56 poz. 1118 ze zm.) nie zwalnia inwestora z obowiązku uzyskania, na podstawie art. 36 ust. 1 pkt 1 ustawy z 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 ze zm.), pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków na prowadzenie robót budowlanych przy zabytku, polegających na rozbiórce budynku.

Dnia 16 czerwca 2011 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Włodzimierz Ryms /spr./ sędzia NSA Jacek Chlebny sędzia del. WSA Zbigniew Ślusarczyk Protokolant asystent sędziego Maciej Stojek po rozpoznaniu w dniu 16 czerwca 2011 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej K. Sp. z o.o. w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 marca 2010 r. sygn. akt I SA/Wa 1978/09 w sprawie ze skargi K. Sp. z o.o. w K. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] września 2009 r. Nr [...] w przedmiocie ochrony zabytku oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 18 marca 2010 r. Wojewódzkiego Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę K. Sp. z o.o. w K. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia (...) września 2009 r. w przedmiocie uchylenia decyzji nakazującej przywrócenie zabytku do poprzedniego stanu.

W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.

Willa "J." wraz z towarzyszącą jej zabudową, zlokalizowana na działkach geodezyjnych o nr: (...),(...),(...) i (...) w obrębie (...), przy ul. Ż. (...) (dawniej nr (...)) w K., stanowiła element zespołu budowlanego miasta K., który wraz z układem urbanistycznym został wpisany do rejestru zabytków pod numerem (...) decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Warszawie z dnia (...) lutego 1990 r. Modernizacja i rozbudowa willi była przedmiotem postępowania, prowadzonego przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w sprawie wydania pozwolenia konserwatorskiego na prace zakładające m.in. dobudowę do budynku willi "J." krytego basenu i podziemnego garażu. Wojewódzki Konserwator Zabytków decyzją z dnia (...) listopada 2004 r. nr (...) udzielił pozwolenia na wykonanie robót objętych przedstawionym projektem, w oparciu o art. 6 ust. 1, art. 7 ust. 1 i art. 36 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 ze zm.). Postanowieniem z dnia (...) listopada 2004 r. Wojewódzki Konserwator Zabytków w Warszawie uzgodnił projekt decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na modernizacji i rozbudowie rezydencji mieszkalnej z częścią rehabilitacyjno-uzdrowiskową (etap II - rozbudowa o garaż podziemny). Decyzją z dnia (...) lutego 2005 r., na wniosek ówczesnego inwestora (D. Sp. z o.o.), właściwy organ ustalił warunki zabudowy dla przedmiotowej inwestycji, a następnie wydał pozwolenie na budowę z dnia (...) maja 2005 r. W związku z pismem Społecznego Opiekuna Zabytków K. z dnia 22 września 2008 r. informującym o rozbiórce przedmiotowego budynku willi "J.", Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w dniu 24 września 2007 r. przeprowadził oględziny obiektu budowlanego, przy udziale przedstawicieli Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Warszawie, w wyniku których stwierdzono, że budynek willi "J." został rozebrany w całości, łącznie z ławą fundamentową i piwnicami, a na jego miejscu trwały już prace związane z wykonaniem wykopu pod garaż podziemny. O wynikłych w czasie prowadzonych prac budowlanych problemach z konstrukcją budynku nie został powiadomiony ani wojewódzki konserwator zabytków, ani powiatowy inspektor nadzoru budowlanego. Inwestor wystąpił do Starosty P. o pozwolenie na rozbiórkę willi, na podstawie art. 31 ust. 5 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r., Nr 156, poz. 1118 ze zm.), w dniu 26 września 2008 r., czyli już po zleceniu całkowitej rozbiórki obiektu.