Wyrok NSA z dnia 6 kwietnia 2011 r., sygn. I OSK 1800/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Ewa Dzbeńska Sędziowie NSA Izabella Kulig-Maciszewska del. NSA Ewa Krawczyk (spr.) Protokolant asystent sędziego Maciej Kozłowski po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 20 lipca 2010 r. sygn. akt IV SA/Po 407/10 w sprawie ze skargi R. Z. na decyzję Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w Poznaniu z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 20 lipca 2010 r., sygn. akt IV SA/Po 407/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, oddalił skargę R. Z. na decyzję Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w Poznaniu z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie uposażenia.

W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny przytoczył następujący stan faktyczny i prawny sprawy:

Decyzją z dnia [...] marca 2006 r., Nr [...], Dowódca Wojsk Lądowych stwierdził nieważność decyzji Dowódcy Pomorskiego Okręgu Wojskowego o zwolnieniu skarżącego z zawodowej służby wojskowej. R. Z., przyznano świadczenia wynikające ze zwolnienia ze służby oraz emeryturę wojskową, a następnie, w związku ze stwierdzeniem nieważności decyzji o zwolnieniu ze służby wojskowej, potrącono mu świadczenia z tytułu odprawy oraz ekwiwalentu za urlop. Po otrzymaniu tych świadczeń, R. Z. wystąpił z wnioskiem o zwrot potrąconych świadczeń. Ministerstwo Obrony Narodowej pismem z dnia [...] stycznia 2007 r., Nr [...] w sprawie postępowania i uprawnień żołnierzy, którym stwierdzono nieważność decyzji o zwolnieniu ich ze służby, przesłanym do terenowych organów administracji wojskowej, zobowiązało te organy do wypłaty uposażenia za okres, w którym żołnierze faktycznie pozostawali poza służbą, z zaznaczeniem, że mają to być należności zwaloryzowane zgodnie z przepisami. Odnośnie roszczeń o zwrot potrąconych świadczeń ustalono, że z uwagi na decyzję o stwierdzeniu nieważności są one nienależne, bowiem podstawa prawna tego świadczenia odpadła.