Wyrok NSA z dnia 29 marca 2011 r., sygn. II OSK 860/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Miładowski Sędziowie Sędzia NSA Jan Paweł Tarno ( spr. ) Sędzia del. WSA Aleksandra Łaskarzewska Protokolant asystent sędziego Konrad Młynkiewicz po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we Wrocławiu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 10 grudnia 2009 r. sygn. akt II SA/Wr 528/09 w sprawie ze skargi G. S. na postanowienie Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we Wrocławiu z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z 10 grudnia 2009 r., II SA/Wr 528/09 uchylił postanowienie Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we Wrocławiu [...] sierpnia 2009 r., Nr [...] oraz postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Jeleniej Górze z [...] lutego 2009 r., Nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia.

W uzasadnieniu Sąd stwierdził, że 17 listopada 2008 r. adwokat Z. K. - działając imieniem skarżącej G. S. - złożył w organie II instancji wniosek o umorzenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego w celu wykonania obowiązku nałożonego decyzją Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Jeleniej Górze z [...] sierpnia 1999 r., Nr [...]. Z akt sprawy wynika, że postanowienie organu I instancji z [...] lutego 2009 r., Nr [...] odmawiające umorzenia postępowania egzekucyjnego - doręczone zostało jedynie samej stronie, nie zaś jej pełnomocnikowi. Zatem o fakcie toczącego się postępowania o umorzenie postępowania egzekucyjnego wiedziały organy obu instancji i wobec tego powinny były wstrzymać się z wydaniem skarżonych postanowień. Sytuacja taka istnieje nadal, albowiem wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 10 grudnia 2009 r., II SA/Wr 527/09 uchylono postanowienie Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we Wrocławiu z [...] sierpnia 2009 r. Nr [...] i poprzedzające je postanowienie organu I instancji w przedmiocie umorzenia postępowania egzekucyjnego. W uzasadnieniu tego wyroku Sąd wskazał, że w orzecznictwie przyjęty jest pogląd, iż w przepisie art. 59 § 1 pkt. 5 ustawy z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm.) chodzi o niewykonalność obowiązku zaistniałą zarówno po wydaniu decyzji, jak i o niewykonalność decyzji, która zaistniała jeszcze przed wydaniem decyzji. W pierwszym z wskazanych przypadków - niewykonalność decyzji po jej wydaniu czyni ją bezprzedmiotową w ujęciu art. 162 § 1 pkt 1 k.p.a., w drugim przypadku zaś - zachodziłaby nieważność decyzji z mocy art. 156 § 1 pkt 5 k.p.a. (wyrok NSA z 15 czerwca 1999r., IV SA 505/96, LEX nr 47778). Podobny pogląd prezentowany jest w literaturze. Jeżeli obowiązek wynika z decyzji administracyjnej, to jego niewykonalność może zaistnieć zarówno przed wydaniem decyzji, jak i po jej wydaniu. Niewykonalność decyzji o charakterze trwałym, istniejąca w dniu jej wydania, jest przesłanką stwierdzenia nieważności decyzji (art. 156 § 1 pkt 5 k.p.a.). Natomiast niewykonalność decyzji po jej wydaniu oznacza, iż decyzja jest bezprzedmiotowa, co stanowi - zgodnie z art. 162 § 1 pkt. 1 k.p.a. - przesłankę stwierdzenia wygaśnięcia decyzji, (L. Klat-Wertelecka, Niedopuszczalność egzekucji administracyjnej, Wrocław 2009, s. 312).