Wyrok NSA z dnia 15 kwietnia 2011 r., sygn. II OSK 678/10

Sygn. akt II OSK 67810 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 15 kwietnia 2011 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Bożena Walentynowicz (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędzia del. WSA Maciej Dybowski Protokolant Daniel Zdzieszyński po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej R. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 listopada 2009 r. sygn. akt IV SA/Wa 1419/09 w sprawie ze skargi R. Z. na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 30 listopada 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę R. Z. na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] maja 2009 r., w przedmiocie odmowy uzgodnienia warunków zabudowy.

Zaskarżony wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.

Wojewódzki Konserwator Przyrody postanowieniem z dnia [...] grudnia 2007 r., nie uzgodnił warunków zabudowy dla inwestycji, polegającej na budowie rowów melioracyjnych, przewidzianej do realizacji na działkach nr ew. [...], [...], [...] obręb P., gmina W.

Po rozpatrzeniu zażalenia Renaty Załuskiej Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska postanowieniem z dnia 27 maja 2009 r. utrzymał w mocy wyżej wymienione postanowienie organu I instancji.

W uzasadnieniu wskazał, że na podstawie art. 53 ust. 4 pkt 8 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, Wojewódzki Konserwator Przyrody uzgadnia planowaną inwestycję z przepisami dotyczącymi obszaru chronionego krajobrazu, zawartymi w rozporządzeniu Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia [...] kwietnia 2003 r. w sprawie wprowadzenia obszarów chronionego krajobrazu na terenie województwa warmińsko-mazurskiego w zakresie, w jakim nie są sprzeczne z art. 24 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody oraz dokonuje oceny, czy realizacja przedsięwzięcia ewentualnie nie wpłynie negatywnie na dobra chronione na obszarach Natura 2000. Za bezzasadny uznał zarzut błędnego określenia planowanego przez skarżącą przedsięwzięcia jako "budowa" rowów melioracyjnych. Zgodnie bowiem z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, przez budowę należy rozumieć "wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego". Zdaniem organu II instancji fakt dotyczący odbudowy, a nie budowy, nie miał wpływu na dokonanie oceny i wynik przeprowadzonego postępowania przed organem I instancji.