Wyrok NSA z dnia 2 marca 2011 r., sygn. I OSK 205/11

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 9 listopada 2010 r., III SA/Kr 1188/09 oddalającego skargi M. B. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia (...) września 2009 r. nr (...) oraz z dnia (...) września 2009 r. nr (...) w przedmiocie zasiłku celowego postanawia: oddalić skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 9 listopada 2010 r., III SA/Kr 1188/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargi M. B. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia (...) września 2009 r. nr (...) oraz z dnia (...) września 2009 r. nr (...) w przedmiocie zasiłku celowego.

W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, iż zaskarżonymi decyzjami z dnia (...) września 2009 r., nr (...) oraz nr (...) , Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Krakowie utrzymało w mocy decyzje organu I instancji.

Organ I instancji - Prezydent Miasta Krakowa - decyzjami z dnia (...) kwietnia2009 r., znak: (...) oraz znak: (...) , odmówił skarżącemu M. B. przyznania pomocy finansowej na: 1) dofinansowanie do zakupu żywności, 2) dofinansowanie do opłat czynszowych.

W uzasadnieniu tych decyzji organ I instancji wyjaśnił, że pismem z dnia 16 grudnia 2008 r. skarżący zwrócił się z wnioskiem o przyznanie pomocy na te cele. Mając na uwadze regulację art. 8 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej organ przy ustalania dochodu skarżącego, wziął pod uwagę jego dochód z listopada 2008 r. Ustalono, że świadczenie emerytalne pomniejszone o egzekucję świadczeń alimentacyjnych w listopadzie 2008 r. wynosiło 318,15 zł netto. Powyższą kwotę powiększono o 100,52 zł (15 % kosztów potrąconych roszczeń alimentacyjnych). Tak obliczony dochód w miesiącu listopadzie 2008 r. wyniósł 418,67 zł i nie przekroczył kryterium dochodowego określonego w art. 8 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, wynoszącego 477,00 zł. Dalej organ wskazał, że pracownicy socjalni już w dniu 18 grudnia 2008 r. udali się do miejsca zamieszkania skarżącego w celu dokonania aktualizacji wywiadu środowiskowego, jednakże bezskutecznie. W dniu 19 grudnia 2008 r. wysłali do skarżącego pismo zobowiązujące do stawienia się w miejscu zamieszkania w dniu 9 stycznia 2009 r. Jednakże, w wyznaczonym dniu nie zastano skarżącego w miejscu zamieszkania. Organ I instancji kolejnymi pismami (z dnia 13 stycznia 2009 r. i 16 lutego 2009 r.) wzywał skarżącego do stawienia się w ośrodku pomocy społecznej celem ustalenia terminu wywiadu środowiskowego informując równocześnie o skutkach niezastosowania się do wezwania. W dniu 12 marca 2009 r. zaproponowano, by skarżący samodzielnie wskazał możliwą datę przeprowadzenia wywiadu środowiskowego. Po pierwszej bezskutecznej próbie dokonania aktualizacji wywiadu środowiskowego, kolejno w dniach 29 stycznia 2009 r. i 30 stycznia 2009 r. pracownicy socjalni udawali się do miejsca zamieszkania skarżącego, jednakże bezskutecznie. Jednocześnie organ I instancji odpowiednio przedłużał termin załatwienia spraw ostatecznie wyznaczając go na dzień (...) kwietnia2009 r. jako ostateczny termin wydania stosownych decyzji w obu sprawach. Poza faktami braku współpracy ze strony skarżącego w ustaleniu jego sytuacji rodzinnej,