Wyrok NSA z dnia 20 października 2011 r., sygn. II GSK 1044/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Cezary Pryca Sędzia NSA Zofia Przegalińska (spr.) Sędzia NSA Hanna Kamińska Protokolant Magdalena Sagan po rozpoznaniu w dniu 20 października 2011 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej J. M. H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 18 maja 2010 r. sygn. akt I SA/Wa 1862/09 w sprawie ze skargi J. M. H. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy nadania licencji zawodowej pośrednika w obrocie nieruchomościami oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 18 maja 2010 r., sygn. akt I SA/Wa 1862/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalił skargę J. M. H. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] sierpnia 2009 r., nr [...], w przedmiocie odmowy nadania licencji zawodowej pośrednika w obrocie nieruchomościami.

Sąd I instancji orzekał w następującym stanie faktycznym sprawy:

W dniach [...] czerwca 2009 r. Państwowa Komisja Kwalifikacyjna przeprowadziła postępowanie kwalifikacyjne w trybie art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm., zwanej dalej: k.p.a.), polegające na ponownej ocenie zebranego w sprawie materiału dowodowego. Państwowa Komisja Kwalifikacyjna ustaliła, że kandydat nie udokumentował wykonywania działalności pośrednictwa w obrocie nieruchomościami przed dniem 1 stycznia 1998 r. w okresie dłuższym niż 5 lat, zaś część załączonych dokumentów nie dotyczyła wspomnianego okresu i nie dokumentuje czynności pośrednictwa. Po dokonaniu analizy załączonych dokumentów i zaświadczeń oraz wskazanych okresów wykonywanej działalności, zespół stwierdził, iż kandydat nie udokumentował wykonywania przez siebie działalności zawodowej w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, nie przedstawił żadnego dokumentu potwierdzającego faktyczne wykonywanie jakiejkolwiek czynności pośrednictwa w obrocie nieruchomości. Samo istnienie możliwości wykonywania pośrednictwa w spółce nie oznacza udokumentowania czy też udowodnienia, że usługi pośrednictwa w obrocie nieruchomościami były przez kandydata dokonywane. Komisja stwierdziła m.in., że świadectwo pracy potwierdza jedynie fakt zatrudnienia skarżącego w spółce, lecz nie jest potwierdzeniem wykonywania przez niego czynności pośrednictwa w obrocie nieruchomościami. Dokonana przez Komisję ocena przedłożonych materiałów dowodowych doprowadziła do wniosku, że załączona dokumentacja zawiera luki w wykazaniu wymaganego prawem co najmniej pięcioletniego okresu wykonywania działalności w zakresie pośrednictwa. W aktach skarżącego brak jest umów pośrednictwa, z których wynikałoby zobowiązanie kandydata do pośredniczenia przykładowo przy sprzedaży lub kupnie nieruchomości oraz uprawnienie do otrzymania z tego tytułu wynagrodzenia.