Wyrok NSA z dnia 19 października 2011 r., sygn. I GSK 853/10
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Jagielska Sędziowie NSA Urszula Raczkiewicz Czesława Socha (spr.) Protokolant Anna Ważbińska po rozpoznaniu w dniu 19 października 2011 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej B. S.A. w S. Oddział E. w T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w B. z dnia 17 sierpnia 2010 r. sygn. akt I SA/Bd 533/10 w sprawie ze skargi B. S.A. w S. Oddział E. w T. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu należności celnych 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w B. do ponownego rozpoznania; 2. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w T. na rzecz B. S.A. w S. Oddział E. w T. kwotę 337 (trzysta trzydzieści siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 17 sierpnia 2010 r., sygn. akt I SA/Bd 533/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w B. oddalił skargę B. S.A. w S. Oddział E. w T. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia [...] kwietnia 2010 r., nr [...] w przedmiocie zwrotu należności celnych.
Sąd pierwszej instancji podzielił stanowisko organów celnych obu instancji o odmowie zwrotu skarżącej Spółce należności celnych uiszczonych w związku ze zgłoszeniem celnym z dnia 24 września 2004 r., z uwagi na uchybienie terminu do złożenia takiego wniosku. Stwierdził na wstępie, że nie można było w sprawie zastosować przepisów rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. L. 302 s.1 ze zm.), w stosunku do zgłoszenia celnego dokonanego prze Spółkę w dniu 24 września 2004 r., z uwagi na jego nieopublikowanie w języku polskim w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Do takiego wniosku prowadziła wykładnia art. 2 i 58 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia (...) dokonana przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości w orzeczeniu z dnia 11 grudnia 2007 r., w sprawie C - 161/06 Skona Lux vs. Celen reditelstvi Olomuc. Trybunał wyjaśnił w nim, że art. 58 Aktu sprzeciwia się, aby obowiązki zawarte w przepisach wspólnotowych, które nie zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w języku nowego państwa członkowskiego, jeżeli język ten jest językiem urzędowym Unii, mogły zostać nałożone na jednostki w tym państwie, nawet jeżeli mogły one zapoznać się z tymi uregulowaniami przy użyciu innych środków. Sąd wskazał ponadto, że zbieżne stanowisko prezentują krajowe sądy administracyjne uznające, że przesłanką umożliwiająca powoływanie się wobec jednostek na prawo wspólnotowe jest jedynie jego prawidłowa publikacja w języku polskim w Dzienniku Urzędowym UE. Oznaczało to w ocenie Sądu pierwszej instancji, że przepisy Wspólnotowego Kodeksu Celnego nabrały mocy obowiązującej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej w dniu ich publikacji, tj. w dniu 1 października 2004 r.