Wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2011 r., sygn. II GSK 435/10
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Magdalena Bosakirska Sędzia del. WSA Gabriela Jyż (spr.) Sędzia NSA Hanna Kamińska Protokolant Paweł Gorajewski po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora [...] Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Ł. z dnia 2 lutego 2010 r. sygn. akt II SA/Łd 1038/09 w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Dyrektora [...] Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Ł. z dnia [...] października 2009 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie renty strukturalnej 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sadowi Administracyjnemu w Ł., 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 2 lutego 2010 r., sygn. akt II SA/Łd 1038/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Ł. uchylił decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Ł. z dnia [...] października 2009 r., nr [...], i poprzedzająca ją decyzję Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Ł. z dnia [...] czerwca 2009 r., nr [...] o umorzeniu postępowania w sprawie wniosku o przyznanie renty strukturalnej.
WSA w Ł. dwukrotnie zajmował się już sprawą ze skargi M. K. dotyczącą renty strukturalnej. Pierwszym wyrokiem z dnia 14 czerwca 2007 r., sygn. akt: II SA/Łd 455/07 Sąd ten uchylił decyzję II, jak i I instancji. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy, organy wydały kolejne decyzje, które również były przedmiotem oceny WSA w Ł. Sąd I instancji wyrokiem z dnia 28 października 2008 r., sygn. akt: II SA/Łd 582/08 ponownie uchylił decyzję II, jak i I instancji. Z uzasadnienia obu tych wyroków wynika, że organ powinien, w pierwszej kolejności dokonać ustaleń w przedmiocie spełnienia przez skarżącego warunków do przyznania mu renty strukturalnej. Następnie organ winien dokładnie zbadać i ustalić faktyczne wykorzystanie dostępnych środków finansowych na renty strukturalne i zrelatywizować kwotę tychże środków względem kwoty niezbędnej na przyznane skarżącemu owej renty, a swoje stanowisko uzasadnić zgodnie z art. 107 § 3 k.p.a.