Wyrok NSA z dnia 30 listopada 2011 r., sygn. II FSK 1026/10

Naczelnik urzędu skarbowego nie ma obowiązku umarzać podatnikowi zaległości, nawet po zbadaniu sytuacji ekonomicznej i zdrowotnej.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia NSA del. Teresa Porczyńska (sprawozdawca), Protokolant Tomasz Jankowski, po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. O. i Z. O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 22 grudnia 2009 r. sygn. akt I SA/Kr 997/09 w sprawie ze skargi S. O. i Z. O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 19 maja 2009 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowych. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S. O. i Z. O. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 22 grudnia 2009 r., sygn. akt I SA/Kr 997/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę S. O. i Z. O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 19 maja 2009 r. w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowej w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że wnioskiem z dnia 15 grudnia 2008 r. podatnicy Z. O. i S. O. zwrócili się do Naczelnika Urzędu Skarbowego K. o umorzenie zaległości podatkowej w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007r. w kwocie 8.511,00 zł z odsetkami, uzasadniając to trudną sytuacją zdrowotną oraz materialną, która nie pozwala na uregulowanie podatku.

Organ pierwszej instancji odmówił umorzenia zaległości podatkowej w następstwie czego podatnicy złożyli odwołanie podnosząc, że są w trudnej sytuacji materialnej oraz wskazali na brak rozeznania w sprawie.

Dyrektor Izby Skarbowej w K. decyzją z dnia 19 maja 2009 r. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji.