Wyrok NSA z dnia 15 listopada 2011 r., sygn. II FSK 1605/10

Organ podatkowy oceniając wiarygodność i moc dowodów nie jest ograniczony kryteriami formalnymi ustalającymi wartość poszczególnych dowodów, tylko dokonuje jej na podstawie własnego przekonania, opartego na wszechstronnym rozważeniu całego zebranego materiału dowodowego. Jednak wskazana zasada nie jest nieograniczona, gdyż istnieją pewne granice swobodnej oceny dowodów, których organy nie mogą przekroczyć - powinna zostać ona oparta na całym zebranym w sprawie materiale dowodowym i dokonana zgodnie z zasadami logiki oraz doświadczenia życiowego.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia NSA Jan Rudowski (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Beata Cieloch, Protokolant Tomasz Jankowski, po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 marca 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 114/10 w sprawie ze skargi M. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 4 kwietnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2002 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 3600 (trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 5 marca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. Sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej: Spółka) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 4 kwietnia 2008 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2002 r.

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W.decyzją z dnia 31 października 2007 r. określił Spółce wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za rok 2002 w kwocie 747 505 zł. W uzasadnieniu wskazano, że w wyniku przeprowadzonego w Spółce postępowania kontrolnego w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania i wpłacania podatku za rok 2002, ustalono, iż w złożonym za ten rok zeznaniu podatkowym zaniżono podstawę opodatkowania m.in. o kwotę 8 455 249, 10 zł, wynikającą z niezaewidencjonowanej sprzedaży towarów, potwierdzonej wystawionymi dokumentami Wz, oraz zaniżono koszty uzyskania przychodów o kwotę 5 753 748, 50 zł, wynikającą z kosztu własnego sprzedanych towarów. Organ pierwszej instancji wskazał, że w wyniku kontroli ujawniono rozbieżności pomiędzy wartością sprzedaży wynikającą z wystawionych dokumentów Wz (dokumentów wydania zewnętrznego), włączonych do postępowania z postępowania kontrolnego przeprowadzonego przez organy celne, a wartością przychodów zaewidencjonowanych i ujawnionych na kontach księgowych. Sprzedaż dokumentowano natomiast fakturami VAT oraz równolegle dokumentami Wz i dokumentem "Zestawienie dokumentów wydania". Organ podatkowy przesłuchał w charakterze świadków prezesa Spółki M.S. oraz magazyniera R.N. M.S. zeznał, że podstawą do wydania towaru z magazynu Spółki był dokument Wz albo faktura VAT. Natomiast R.N. podał, że fakt wydania towaru z magazynu nie był ewidencjonowany, a odbiorcom towarów wystawiano dokumenty Wz. Asortyment i ilość towarów podlegających wydaniu określał M.S. Organ pierwszej instancji stwierdził, że wystawionym fakturom zawsze przyporządkowane były dokumenty Wz, które miały taką samą datę wystawienia, i dlatego uznano, że dokumenty Wz bez faktur (,których łączna wartość wyniosła 8 458 010, 30 zł. określają moment wydania towaru nabywcy.