Wyrok NSA z dnia 28 września 2011 r., sygn. I FSK 1311/10

Sąd administracyjny nie może ograniczyć się do ogólnikowych stwierdzeń czy też tylko do przytoczenia wszystkich zarzutów bez odniesienia się do każdego z nich z osobna i winien wyjaśnić stronie, dlaczego w świetle przepisów prawa jej stanowisko jest prawidłowe bądź nieprawidłowe. Uzasadnienie musi zawierać gruntowną analizę wszystkich zarzutów skargi, konfrontując je ze stanowiskiem organu oraz wyjaśniając jednoznacznie i z powołaniem się na konkretne przepisy i to w takiej formie, która umożliwia Sądowi drugiej instancji pełną kontrolę instancyjną rozstrzygnięcia.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Ryszard Pęk, Protokolant Dariusz Rosiak, po rozpoznaniu w dniu 28 września 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K.-G. Z. spółka z o. o. w Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 26 maja 2010 r. sygn. akt I SA/Go 361/10 w sprawie ze skargi K.-G. Z. spółka z o. o. w Z. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gorzowie Wielkopolskim, 2) zasądza od Ministra Finansów na rzecz K.-G. Z. spółka z o. o. w Z. kwotę 320 (słownie: trzysta dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z 26 maja 2010 r., sygn. akt I SA/Go 361/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim oddalił skargę K. Sp. z o.o. w Ż. na indywidualną interpretację Ministra Finansów z 15 grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług.

2. W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że we wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego skarżąca podała, że na podstawie umowy zawartej z kontrahentem niemieckim (W. GmbH) wykonuje bezpośrednio na jego zlecenie dachy i akcesoria samochodowe. Surowce, materiały i komponenty potrzebne do wykonania zamówienia nabywa zarówno po cenach ustalonych w walutach obcych, jak i w złotówkach. Działalność gospodarcza skarżącej ogranicza się do wykonywania zleceń produkcyjnych na rzecz jednego kontrahenta. Wykonane produkty są pakowane i wysyłane do miejsca wskazanego przez kontrahenta. Koszty transportu ponosi kontrahent lub klient zewnętrzny. Wydatki ponoszone w walutach obcych w znacznej części związane są z transakcjami z dostawcami kontrahenta. Różnice kursowe w zakresie kosztów i przychodów wpływają na rentowność skarżącej, która jest obciążana ryzykiem kursowym. Strony umowy postanowiły, że wszelkie powstałe różnice kursowe rozliczane będą na koniec roku podatkowego (którym jest rok kalendarzowy) w ten sposób, że jeżeli w danym roku podatkowym skarżąca poniesie straty z tytułu różnic kursowych, to obciąży ona kontrahenta tymi stratami. W sytuacji odwrotnej, gdy w danym roku podatkowym skarżąca zrealizuje zyski z tytułu różnic kursowych, jest ona zobowiązana zapłacić kontrahentowi kwotę odpowiadającą równowartości tych zysków kursowych. Płatności te nie są związane z żadną transakcją usługową czy towarową skarżącej ani nie są związane z konkretnym zakupem lub sprzedażą. Zyski wypłacane na rzecz kontrahenta stanowią jego wynagrodzenie z tytułu przejęcia ryzyk kursowych. Z dniem 31 grudnia 2008 r. kontrahent wystawił na rzecz skarżącej fakturę, którą obciążył kwotą nadwyżki wykazanych i zrealizowanych w 2008 r. dodatnich różnic kursowych nad różnicami ujemnymi.