Wyrok NSA z dnia 12 lipca 2011 r., sygn. II FSK 211/10

Art. 34 § 3 u.p.e.a. określa jak powinien zachować się organ egzekucyjny w celu ochrony praw zobowiązanego. Jednocześnie jednak przepis ten daje podstawę wierzycielowi do wydania postanowienia w zakresie zgłoszonych zarzutów po wydaniu postanowienia o zawieszeniu postępowania egzekucyjnego, ale tylko z tej przyczyny, że wierzyciel nie wyraził swojego stanowiska w terminie 14 dni od powiadomienia go przez organ egzekucyjny o wniesionych zarzutach. W pozostałych przypadkach zawieszenia postępowania egzekucyjnego przez organ egzekucyjny nie jest możliwe wydanie postanowienia w sprawie stanowiska wierzyciela.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia WSA (del.) Anna Dumas, Protokolant Dorota Żmijewska, po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 listopada 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 846/09 w sprawie ze skargi "D." sp. z o.o. z siedzibą w W. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia 18 marca 2008 r. nr [...] w przedmiocie stanowiska wierzyciela w zakresie złożonych zarzutów oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z 5 listopada 2009 r., III SA/Wa 846/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi "D." sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie stwierdził nieważność postanowienia Dyrektora Izby Celnej w W. z 18 marca 2009 r. oraz poprzedzającego postanowienia tego organu z 11 lutego 2009 r. w przedmiocie stanowiska wierzyciela w zakresie złożonych zarzutów.