Wyrok NSA z dnia 27 kwietnia 2011 r., sygn. II FSK 2162/09

Ciężar dowodu nakładany jest na strony postępowania, podobnie jak na organy podatkowe, tj. w sposób wyraźny ( np. art. 116 § 1 ordynacji podatkowej ), bądź pośredni. Przykładem takiego "pośredniego" przeniesienia ciężaru dowodu na stronę postępowania podatkowego, nie wynikającego wprost z normy prawa materialnego, jest regulacja art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stefan Babiarz (sprawozdawca), Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia WSA del. Sławomir Presnarowicz, Protokolant Agata Kołakowska, po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. K. - C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 9 czerwca 2009 r. sygn. akt I SA/Wr 61/09 w sprawie ze skargi E. K. - C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 19 listopada 2008 r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od E. K. - C. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 2700 (słownie: dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 9 czerwca 2009 r., I SA/Wr 61/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę E. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 19 listopada 2008 r. w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów.

2. Ze stanu sprawy przyjętego przez sąd pierwszej instancji wynikało, że małżonkowie S. C. (dalej: podatnik) oraz E. K. (dalej: podatniczka) ponieśli z majątku wspólnego w 2004 r. wydatki oraz zgromadzili mienie na łączną wartość 4.035.761, 77 zł. Źródła finansowania tych wydatków i majątku organ ustalił na kwotę 3.863.028,70 zł, uwzględniając w nich m.in. przychód z działalności gospodarczej męża skarżącej, prowadzonej pod nazwą Firma Handlowa S. C., w kwocie 3.114.289 zł (przyjęty zgodnie z wynikiem kontroli z dnia 4 sierpnia 2006 r.), wartość towarów handlowych na dzien 1 stycznia 2004 - 228.204,30 zł, zobowiązania wobec kontrahentów na dzień 31 grudnia 2004 - 280.380,13 zł, nadwyżkę podatku VAT za grudzień 2004 - 17.252 zł, środki pieniężne na rachunkach i lokatach terminowych, kredyt z 17.11.2004 r. -101.887,50 zł, zasiłki pieniężne z ZUS - 228,14 zł, zwrot nadpłaty w podatku dochodowym - 208,80 zł, a także środki w gotówce w wysokości 70.000,- zł, zadeklarowane w oświadczeniu majątkowym na dzień 1 stycznia 2004 r. Organ nie dał wiary wyjaśnieniom podatników, złożonym w dniu 6 grudnia 2006 r., jakoby poza zadeklarowanymi w oświadczeniu z dnia 30 czerwca 2006 r. o stanie majątkowym na dzień 1 stycznia 2004 r., małżonkowie posiadali na ten dzień i przechowywali w domu jeszcze inne środki finansowe w gotówce, w kwocie nie mniejszej niż 400.000,- zł, zaś na dzień 31 grudnia 2004 r. - w kwocie nie większej niż 250.000,- zł. Organ wskazał, że analiza dochodów i wydatków podatników w latach wcześniejszych nie dawała podstaw do stwierdzenia, że mogli oni zgromadzić jeszcze inne środki pieniężne, pochodzące z opodatkowanych lub zwolnionych z opodatkowania źródeł przychodu. Podniósł, że nawet gdyby podatnik rzeczywiście - jak twierdził - osiągał znaczne dochody w latach 1987-1994 z działalności gospodarczej opodatkowanej w formie karty podatkowej (przewóz taksówką), to dochody te musiały zostać wydatkowane wcześniej, tym bardziej, że w latach 2002 i 2003 wydatki podatników przewyższały ich ujawnione dochody o wartość 359.652, 35 zł.