Wyrok NSA z dnia 22 kwietnia 2011 r., sygn. II FSK 2153/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Mendecka (spr.), Sędziowie: NSA Stanisław Bogucki, WSA del. Grażyna Nasierowska, Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 18 września 2009 r. sygn. akt I SA/Lu 226/09 w sprawie ze skargi A. K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 23 lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Lublinie, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w L. na rzecz A. K. kwotę 320 (trzysta dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi kasacyjnej jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 18 września 2009 r., sygn. akt I SA/Lu 226/09, mocą którego oddalono skargę A. K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w L. w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.

W motywach orzeczenia Sąd podał, że zaskarżonym postanowieniem Dyrektor Izby Skarbowej w L., po rozpatrzeniu wniosku A. K. z dnia 14 stycznia 2009 r. o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w R. z dnia 14 listopada 2008 r. w sprawie ustalenia zryczałtowanego podatku dochodowego za 2002 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów w kwocie 13.192 zł, odmówił przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.

W uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu Skarżący podnosił, że uchybienie terminu nastąpiło bez jego winy, gdyż nie był świadomy, że decyzja Organu podatkowego pierwszej instancji została wydana. W dniu 29 grudnia 2008 r. Skarżący odebrał upomnienie wzywające do zapłaty podatku, a 8 stycznia 2009 r. otrzymał kserokopię decyzji (w celu wyjaśnienia sprawy Skarżący udał się do Urzędu 7 stycznia). Wnioskodawca stwierdził, że był świadomy przesłania na adres miejsca zamieszkania przesyłki poleconej i w dniu 22 listopada 2008 r. oraz 1 grudnia 2008 r. udał się na pocztę, lecz urząd pocztowy będąc zobowiązany do wydania przesyłki nie wydał jej. Wskazał, że w tych dniach odbierał z poczty inne przesyłki polecone do niego i do jego pełnomocnika. Na potwierdzenie powyższego dołączył kserokopie kopert z adnotacją Naczelnika Urzędu Pocztowego potwierdzającą odbiór pism w dniu 22 listopada 2008 r.