Wyrok NSA z dnia 12 kwietnia 2011 r., sygn. I FSK 381/10

Decyzja dotycząca podatku od towarów i usług jest więc decyzją określającą, a nie ustalającą zobowiązanie podatkowe, nie ma więc do niej zastosowania 3-letni termin przedawnienia określony w art. 68 § 1 Ordynacji podatkowej.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia WSA del. Krzysztof Winiarski, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. M. (wcześniej A. D.) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 9 października 2009 r. sygn. akt I SA/Po 99/09 w sprawie ze skargi A. D. (obecnie A. M.) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 12 listopada 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2002 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. M. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w P. kwotę 2.400 (słownie: dwa tysiące czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z 9 października 2009 r., sygn. akt I SA/Po 99/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę A. D. (obecnie A. M.) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z 12 listopada 2008 r. Nr ... w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2002 r.

2. W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że decyzją z 17 czerwca 2008 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. określił skarżącej zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za grudzień 2002 r. W wyniku kontroli ustalono bowiem, że podatniczka odliczyła podatek naliczony w fakturze VAT nr ... z 31 grudnia 2002 r. wystawionej przez D. P. tytułem zakupu usługi reklamowej, która nie została jednak wykonana. Podatniczka poza fakturą nie posiada żadnych dowodów potwierdzających wykonanie usługi reklamowej. Nie przedstawiła też żadnej informacji odnośnie przedmiotu reklamy, terminów jej realizacji i lokalizacji. D. P. nie figuruje natomiast w bazie podatników podatku VAT, a w złożonym zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu w 2002 r. nie wykazała przychodu wynikającego z kwestionowanej faktury wystawionej na rzecz skarżącej. Skoro faktura ta nie dokumentuje faktycznego wykonania usługi, to na podstawie § 48 ust. 4 pkt 5 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. nr 27, poz. 268 ze zm.) organ kontroli skarbowej odmówił podatniczce prawa odliczenia wykazanego w niej podatku.