Wyrok NSA z dnia 1 kwietnia 2011 r., sygn. I FSK 513/10

Sens klauzuli stałości sprowadza się więc do tego, że sąd krajowy, czy szerzej podmioty stosujące prawo krajowe, w tym organy podatkowe, mają obowiązek w każdym konkretnym przypadku porównać regulację ustawy o VAT z 1993 r. z obowiązującą od 1 maja 2004 r. ustawą o VAT i ustalić, która z nich jest korzystniejsza dla danego podatnika, przy czym odmowa zastosowania tych ostatnich przepisów wchodzi w rachubę tylko wówczas, gdy okaże się, iż ograniczają one prawo do odliczenia w większym stopniu niż przepisy wcześniejsze, stanowiące punkt odniesienia dla klauzuli stałości.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Chustecka (sprawozdawca), Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia del. WSA Tomasz Kolanowski, Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 1 kwietnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B. W. L. S. A. w Poznaniu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 16 grudnia 2009 r. sygn. akt I SA/Po 885/09 w sprawie ze skargi B. W. L. S. A. w Poznaniu. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 18 czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od B. W. L. S. A. w Poznaniu na rzecz Ministra Finansów kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 16 grudnia 2009 r., sygn. akt I SA/Po 885/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę B. W. L. S.A. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 18 czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji stanu sprawy wynikało, że w dniu 25 marca 2009 r. Spółka złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego. Spółka wskazała, że zarówno do 30 kwietnia 2004 r., jak i do chwili obecnej nabywała samochody osobowe na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Samochody nabywane do 30 kwietnia 2004 r. spełniały wymogi przepisu art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) dalej ustawa o VAT z 1993 r., uprawniające do pełnego odliczenia podatku VAT (samochody kwalifikowane). Nabywane były i będą również inne samochody osobowe określone w art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., Nr 54, poz. 535 ze zm.) dalej ustawa o VAT z 2004 r., niespełniające wymogów określonych w art. 86 ust. 4 (pozostałe samochody osobowe). Od 1 maja 2004 r. Spółka odliczała od nabywanych samochodów osobowych podatek naliczony VAT, w następujący sposób: a) do 21 sierpnia 2005 r. - 50 %, lecz nie więcej niż 5.000 zł, b) od 22 sierpnia 2005 r. - 60 %, lecz nie więcej niż 6.000 zł. Samochody nie były przedmiotem umów najmu, dzierżawy, leasingu lub umów o podobnym charakterze przez okres przekraczający 6 miesięcy.