Wyrok NSA z dnia 25 marca 2011 r., sygn. II FSK 2011/09

Skoro art. 22j ust. 1 u.p.d.o.f odnosi się tylko do dokonania przez podatnika ulepszenia środka trwałego, nie jest możliwe ustalenie indywidualnej stawki amortyzacyjnej jeżeli nakłady poczynione na dany środek trwały nie mieściły się we wskazanym wyżej zakresie prac. Przy czym dotyczy to nie tylko robót o charakterze remontowym, ale działań przekraczających przetworzenie tylko istniejącego środka trwałego, a polegających na wytworzeniu zupełnie nowego środka trwałego z wykorzystaniem tylko jako jego składników elementów wcześniej nabytych budynków lub budowli.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Grzegorz Borkowski, Sędziowie: NSA Małgorzata Wolf- Mendecka, WSA (del.) Beata Cieloch (sprawozdawca), Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. U. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 4 sierpnia 2009 r. sygn. akt I SA/Bd 342/09 w sprawie ze skargi R. U. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w B. działającego w imieniu Ministra Finansów z dnia 6 lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od R. U. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

I.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 4 sierpnia 2009 r., sygn. akt I SA/Bd 342/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę R.U. na indywidualną interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w B. działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 6 lutego 2009r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

I.2. W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że w dniu 17 listopada 2008r. R.U. wystąpił z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej. W uzasadnieniu wniosku podniósł, że grudniu 2001r. nabył za kwotę 1.419.760 zł. nieruchomość gruntową, zabudowaną następującymi budynkami: budynkiem użytkowym, wolnostojącym, czterokondygnacyjnym, o pow. 2.474, 7 m² (budynek dawnych koszar); budynkiem gospodarczym o pow. 157,2 m², i budynkiem dawnej pralni o pow. 56 m² i zdecydował zaadaptować nabyte obiekty na hotel. W związku z tym remontowi oraz modernizacji poddano dotychczasowe budynki. Ponadto z uwagi, że obiekt nie posiadał odpowiedniej ilości pomieszczeń konferencyjnych, ani też pomieszczenia, które można byłoby zaadaptować na restaurację, strona postanowiła dokonać rozbudowy obiektu. W związku z tym uzyskała jedną decyzję o pozwoleniu na budowę, która obejmowała: remont kapitalny nabytego budynku koszar z przystosowaniem do funkcji hotelowej oraz budowę dodatkowego obiektu zawierającego funkcje towarzyszące, w tym parking podziemny. Ponadto wyjaśniono, że nowy obiekt budowlany został zaprojektowany i wybudowany w taki sposób, że posiada wraz z budynkiem dawnych koszar dwie wspólne ściany na poziomie piwnicy. Powstały kompleks obejmujący oba wskazane budynki posiada jedno wejście, które znajduje się w części nowodobudowanej. W budynku dawnych koszar znajduje się jedynie wyjście ewakuacyjne. Kompleks ten ma również wspólną sieć gazową, wodociągową i kanalizacyjną. W nowym budynku znajdują się wszystkie urządzenia służące do przygotowania ciepła, wody itd. Natomiast przyłącze elektryczne dla obu budynków znajduje się w starym obiekcie. Wnioskodawca podał, że łączny koszt remontu oraz rozbudowy wyniósł dotychczas ok. 21 mln zł.