Wyrok NSA z dnia 24 marca 2011 r., sygn. I FSK 589/10

Jeżeli dowiedziono, że wystawca faktury nie istnieje lub że nie było rzeczywistej możliwości wykonania usług wskazanych w fakturach, "to istnienie świadomości naruszenia zasad odliczenia podatku naliczonego przez podatnika jest oczywiste". Spoczywający na organach podatkowych obowiązek wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy ogranicza się zatem do ustalenia okoliczności obiektywnych stanowiących przesłankę odliczenia, a w razie stwierdzenia, że okoliczności te nie zachodzą, np. gdy organy wykażą, iż transakcje nie zostały wykonane, to na podatnika przenosi się ciężar dowodu mogącego podważyć te ustalenia.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia NSA Ryszard Mikosz (sprawozdawca), Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 stycznia 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 1212/09 w sprawie ze skargi S. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 14 maja 2009 r., nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za okres od lutego do grudnia 2005 r. 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2. zasądza od S. J. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 8.531 zł (słownie: osiem tysięcy pięćset trzydzieści jeden złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1.1. Wyrokiem z dnia 25 stycznia 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 1212/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c oraz art. 152 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej powoływanej jako P.p.s.a.), uwzględnił skargę S. J. (określanego dalej jako "Skarżacy") i uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 14 maja 2009 r., nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. z dnia 9 lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za okresy od lutego do grudnia 2005 r., stwierdzając zarazem, że zaskarżone decyzje nie mogą być wykonane w całości. Ponadto na podstawie art. 200 P.p.s.a. zasądził od organu na rzecz skarżącego kwotę 7400 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.