Wyrok NSA z dnia 23 lutego 2011 r., sygn. I FSK 290/10

Prawo do odliczenia podatku VAT u podatników, u których proporcja sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej nie przekroczyła 2 procent jest niezgodne z prawem unijnym i narusza zasadę neutralności VAT.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zirk-Sadowski, Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Sędzia NSA Ryszard Pęk (sprawozdawca), Protokolant Tomasz Grzybowski, po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 listopada 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 1369/09 w sprawie ze skargi R. [...] S.A. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 16 kwietnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Ministra Finansów na rzecz R. [...] S.A. z siedzibą w W. kwotę 257 (dwieście pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

Przedmiotem skargi kasacyjnej jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 listopada 2009 r. (sygn. akt III SA/Wa 1369/09), uchylający interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 16 kwietnia 2009 r. (nr [...]) w przedmiocie podatku od towarów i usług.

W uzasadnieniu powyższego wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny przedstawił następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.

R. [...] S.A. (dalej: "Bank") złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji dotyczącej podatku od towarów i usług.

W uzasadnieniu wniosku Bank wyjaśnił, że jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wykonującym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej głównie usługi pośrednictwa finansowego, zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 w związku z poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej: "ustawa o VAT"). Jednakże, w ramach prowadzonej działalności, dokonuje także czynności, w związku z wykonywaniem których przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. W związku tym, zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. W sytuacji natomiast, gdy nie będzie możliwe wyodrębnienie w całości lub części kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, Bank na podstawie art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Proporcję odliczenia, o której mowa powyżej Bank ustala, zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego oraz czynności, w związku z którymi nie przysługuje takie prawo. Jak następnie podano w uzasadnieniu wniosku ustalona proporcja, obliczona na podstawie obrotu za 2008 r., po zaokrągleniu, zgodnie z art. 90 ust. 4 ustawy o VAT do najbliższej liczby całkowitej, wyniosła 2% (jest to proporcja ostateczna dla 2008 r. i jednocześnie proporcja wstępna dla 2009 r.). W 2009 r., oprócz czynności w stosunku do których Bankowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, Bank będzie wykonywał także czynności w stosunku do których będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. W związku z tym możliwa będzie sytuacja, że proporcja ostateczna za 2009 r., obliczona, zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, na podstawie rzeczywistego obrotu, który Bank zrealizuje w tym roku, będzie wyższa niż ustalona na ten rok proporcja wstępna w wysokości 2%, natomiast różnica między proporcją wstępną a proporcją ostateczną za ten rok podatkowy nie będzie przekraczała 2 %.