Wyrok NSA z dnia 18 stycznia 2011 r., sygn. II FSK 1661/09

Zaprzestanie użytkowania w pełni sprawnego środka trwałego w związku z wygaśnięciem lub rozwiązaniem umowy najmu nie jest tożsame z likwidacją tego środka trwałego. Niezamortyzowane nakłady nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędziowie: NSA Zbigniew Kmieciak, WSA (del.) Beata Cieloch, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 16 kwietnia 2009 r. sygn. akt I SA/Gd 194/09 w sprawie ze skargi L. S.A. w G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 16 grudnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gdańsku, 2) zasądza od L. S.A. w G. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w G. kwotę 280 (dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 16 kwietnia 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w sprawie o sygnaturze akt I SA/Gd 194/09, uchylił zaskarżoną przez L. S.A. decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 16 grudnia 2005 roku w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych.

Ze stanu prawnego przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji wynikało, że wnioskiem z 13 września 2005 r. L. SA z siedzibą w G. zwróciła się o interpretację co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego w przedmiocie możliwości uznania za koszt uzyskania przychodów straty zaistniałej w związku z likwidacją nie w pełni umorzonych środków trwałych w postaci inwestycji w obcych środkach trwałych dokonanych przez wnioskodawczynię w wynajętych lokalach użytkowych. Strata powstać miała wskutek rozwiązania umów najmu przed upływem okresu amortyzacji przyjętych do używania środków trwałych. Przedstawiając stan faktyczny sprawy wnioskodawczyni wskazała, że wynajmowała lokale w centrach handlowych w tzw. stanie surowym i przeprowadzała prace adaptacyjne dostosowując je do potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Dokonane nakłady kwalifikowała jako inwestycje w obcych środkach trwałych i amortyzowała w okresach 10 - letnich. W myśl postanowień umownych, z chwilą rozwiązania umowy zobowiązana była usunąć z lokalu wszystkie dokonane nakłady albo pozostawić je w lokalu bez prawa żądania w zamian rekompensaty.