Wyrok NSA z dnia 10 lutego 2011 r., sygn. II FSK 1771/09
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska - Nowacka, Sędziowie: NSA Małgorzata Wolf - Mendecka, WSA (del.) Grażyna Nasierowska (spr.), Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Burmistrza Miasta i Gminy G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 24 czerwca 2009 r. sygn. akt I SA/Sz 219/09 w sprawie ze skargi Burmistrza Miasta i Gminy G. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 9 stycznia 2009 r. nr [...] w przedmiocie obciążenia wierzyciela kosztami postępowania egzekucyjnego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Burmistrza Miasta i Gminy G. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w S. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 24 czerwca 2009 r. (sygn. akt I SA/Sz 219/09), wydanym na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej w skrócie: "p.p.s.a.", Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę Burmistrza Miasta i Gminy G. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w S. z 9 stycznia 2009 r. w przedmiocie obciążenia wierzyciela kosztami postępowania egzekucyjnego. Postępowanie to toczyło się wobec P. Z. E. D. O. S.A. z siedzibą w N. (dalej jako: Spółka lub zobowiązany) na podstawie trzech tytułów wykonawczych wystawionych przez Burmistrza Miasta i Gminy G. Podstawą prawną prowadzenia egzekucji była decyzja tego organu z 20 grudnia 2007 r. określająca zobowiązanie w podatku od nieruchomości za 2002 r. Odpisy wspomnianych tytułów wykonawczych doręczono Spółce w dniu 27 grudnia 2007 r., zaś w dniu 28 grudnia 2007 r. zastosowano środek egzekucyjny w postaci zajęcia wierzytelności z jej rachunku bankowego. Postanowieniem z 21 kwietnia 2008 r. postępowanie egzekucyjne zostało zawieszone na żądanie wierzyciela. Postępowanie to następnie umorzono. Z żądaniem jego umorzenia wystąpiła Spółka, powołując się na fakt uchylenia przez organ odwoławczy decyzji wymiarowej z 20 grudnia 2007 r. będącej podstawą prawną egzekwowanego obowiązku. Postanowienie organu egzekucyjnego z 10 października 2008 r. o umorzeniu postępowania egzekucyjnego nie zostało przez strony zaskarżone. W rezultacie organy egzekucyjne obciążyły wierzyciela - Burmistrza Miasta i Gminy G. kosztami prowadzonego postępowania egzekucyjnego. Wskazały, że umorzenie postępowania powoduje, iż nie ma podstawy prawnej do ich egzekwowania od zobowiązanego. Dyrektor Izby Skarbowej powołał się przy tym na regulację zawartą w art. 64c § 4 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2002 r. nr 110, poz. 968, z późn. zm.), zwanej dalej w skrócie: "u.p.e.a.". Dodał, że to właśnie wierzyciel ponosi ryzyko związane z wszczęciem i prowadzeniem egzekucji na podstawie nieostatecznej decyzji podatkowej, którą następnie uchylono.