Wyrok NSA z dnia 16 września 2010 r., sygn. II OSK 1404/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Gliniecki Sędziowie Sędzia NSA Krystyna Borkowska (spr.) Sędzia del. NSA Teresa Kobylecka Protokolant Aleksandra Żurawicka po rozpoznaniu w dniu 16 września 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia [...] kwietnia 2009 r. sygn. akt II SA/Wr 500/08 w sprawie ze skargi W. we Wrocławiu na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu do ponownego rozpoznania, 2. zasądza od W. we Wrocławiu na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu kwotę 450 (słownie: czterysta pięćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 30 kwietnia 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Wrocławia z dnia [...] stycznia 2008 r. ustalającą na wniosek M. Dz. warunki zabudowy dla zespołu budynków mieszkalnych wielorodzinnych z lokalami usługowymi i garażem podziemnym na działce nr [...]; części działki nr [...], położonych przy ul. S. we Wrocławiu.

Zaskarżony wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.

Decyzją z dnia [...] stycznia 2008 r. ustalił na rzecz M. Dz. warunki zabudowy przy ul. S. (dz. [...] i części działki [...]) we Wrocławiu dla inwestycji obejmującej budowę zespołu budynków mieszkalnych wielorodzinnych z lokalami usługowymi i garażem podziemnym oraz elementami infrastruktury technicznej.

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji podał, że do dnia 31 grudnia 2003 r. na terenie objętym powyższą inwestycją obowiązywał plan ogólny zagospodarowania przestrzennego m. Wrocławia. Obecnie przystąpiono do sporządzenia nowego planu. Organ I instancji ustalił, że teren planowanej inwestycji nie leży na obszarach przeznaczonych w tym planie do realizacji inwestycji celu publicznego, o których mowa w art. 39 ust. 3 pkt 3 i art. 48 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Zauważył też, że działki sąsiednie dostępne z tej samej drogi publicznej, są zabudowane w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie kontynuacji funkcji, parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej obiektów budowlanych oraz intensywności wykorzystania terenu. Ponadto stwierdził, że teren inwestycji ma dostęp do drogi publicznej, istniejące i projektowane uzbrojenie terenu jest wystarczające dla zamierzenia budowlanego, a teren jest oznaczony w ewidencji gruntów jako zabudowany. Żaden z przepisów odrębnych nie sprzeciwia się realizacji inwestycji objętej niniejszą decyzją. Podkreślił też, że w celu ustalenia wymagań dla nowej zabudowy i zagospodarowania terenu, zgodnie z § 3 ust. 1-3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalenia wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. z dnia 19 września 2003 r. Nr 164, poz. 1588) organ wyznaczył wokół działki nr 43/1 objętej wnioskiem obszar analizowany. Szerokość frontu tej działki wynosi 75 m, a więc przyjęta zgodnie z postanowieniami powyższego rozporządzenia minimalna szerokość obszaru analizowanego wynosi co najmniej 3 x 75 m, tj. 225 m w każdą stronę od wszystkich granic tych działek, z uwzględnieniem pełnego obrysu działek skrajnych, leżących na obrzeżu tego obszaru. Nie uwzględniono jedynie obszaru Ogrodu Botanicznego, którego sposób zagospodarowania i zabudowy nie wpływa na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie kontynuacji funkcji, parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej obiektów budowlanych, linii zabudowy oraz intensywności wykorzystania terenu. Na tak wyznaczonym obszarze organ dokonał analizy funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu w zakresie warunków, o którym mowa w art. 61 ust. 1-5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Mając na uwadze powyższe uregulowania organ I instancji ustalił obowiązującą linię zabudowy: - 5 m od granicy z działką nr [...] jako kontynuację linii zabudowy budynku przy ul. S., na działce nr [...], [...]. Wskaźnik wielkości powierzchni nowej zabudowy ustalono do 0.47, a szerokość elewacji frontowej - od 17 m do 25 m dla elewacji usytuowanej na obowiązującej linii zabudowy od strony ul. S. Wysokość górnej krawędzi elewacji frontowej wyznaczono do 23 m od strony ulicy S. Ponadto organ lokalizacyjny ustalił dach płaski - odpowiednio do wielkości występujących na obszarze analizowanym.