Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 16 września 2010 r., sygn. I OSK 419/10

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Irena Kamińska sędzia del. WSA Wojciech Mazur Protokolant Monika Myślak - Kordjak po rozpoznaniu w dniu 16 września 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R.J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 listopada 2009 r. sygn. akt II SA/Wa 1006/09 w sprawie ze skargi R.J. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji dotyczącej zwolnienia z zawodowej służby wojskowej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 5 listopada 2009 r. sygn. akt II SA/Wa 1006/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę R.J. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] czerwca 2009 r. r. [...], którą utrzymana została w mocy decyzja tegoż Ministra z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] o odmowie uchylenia, na podstawie art. 155 K.p.a., decyzji tegoż organu z dnia [...] marca 1999 r. nr [...] oraz utrzymującej ją w mocy decyzji z dnia [...] maja 1999 r. nr [...]. Decyzjami z 1999 r. zwolniono R.J. z zawodowej służby wojskowej i przeniesiono do rezerwy z dniem 31 maja 1999 r. na skutek upływu terminu wypowiedzenia, a wydano je w związku z dokonanym przez R.J. wypowiedzeniem stosunku służbowego, zaś Naczelny Sąd Administracyjny, wyrokiem z dnia 21 września 1999 r. II SA 1268/99, skargę na te decyzje oddalił. Wnioskiem z dnia 18 listopada 2008 r. R.J. wystąpił o uchylenie bądź zmianę tych decyzji, w trybie art. 155 K.p.a., zaś Minister uznał, że w sprawie wnioskodawca nie wykazał istnienia swojego słusznego interesu, ani też że istnieje interes społeczny, co miałoby przemawiać za uchyleniem decyzji o zwolnieniu. R.J. w skardze dowodził, że jego słuszny interes to respektowanie prawa do wykonywania wyuczonego zawodu oraz w dążeniu do osiągnięcia pełnej wysługi emerytalnej, zaś interes społeczny wyraża się w tym, że przepisy gwarantują żołnierzom określone prawa, a ich nierespektowanie narusza zasadę praworządności i sprawiedliwości społecznej.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00