Wyrok NSA z dnia 2 grudnia 2010 r., sygn. I OSK 890/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Ewa Dzbeńska Sędzia NSA Monika Nowicka Sędzia NSA del. Jerzy Solarski (spr.) Protokolant: asystent sędziego Maciej Kozłowski po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 25 marca 2010r. sygn. akt IV SA/Po 911/09 w sprawie ze skargi A. T. na decyzję Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w Poznaniu z dnia [...] sierpnia 2009r. nr [...] w przedmiocie odsetek od wypłaconego uposażenia i zwrotu potrącenia z uposażenia oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 25 marca 2010 r. sygn. akt IV SA/Po 911/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, zwany dalej WSA, po rozpoznaniu sprawy ze skargi A. T. na decyzję Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w Poznaniu z dnia [...] sierpnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie odsetek od uposażenia i zwrotu potrącenia z uposażenia, uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ja decyzję Wojskowego Komendanta Uzupełnień w K. nr [...] z dnia [...] sierpnia 2009 r. w zakresie odmowy wypłaty odsetek od wypłaconego uposażenia, w pozostałej części skargę oddalił i zasądził od organu na rzecz skarżącego kwotę 197 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu przedstawiono następującą argumentację faktyczną i prawną: Wojskowy Komendant Uzupełnień w K. decyzją z dnia [...] sierpnia 2008 r. nr [...], odmówił A. T. przyznania świadczenia pieniężnego w postaci odsetek od wypłaconego uposażenia oraz zwrotu świadczenia potrąconego przy wypłacie tego uposażenia podając, że dnia [...] listopada 2003 r. Dowódca Wojsk Lądowych w oparciu o rozkaz PF 179 z dnia 5 września 2002 r. w sprawie zmian organizacyjnych i dyslokacyjnych w wojskowych komendach uzupełnień zlikwidował m.in. stanowisko służbowe skarżącego. Ponieważ żołnierz odmówił przyjęcia innego stanowiska służbowego, Dowódca Pomorskiego Okręgu Wojskowego wydał decyzję o wypowiedzeniu stronie zawodowej służby wojskowej. Decyzją z dnia [...] kwietnia 2006 r. nr [...] Dowódca Wojsk Lądowych stwierdził nieważność decyzji o zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej. Skarżący stawił się do miejsca pełnienia służby wojskowej i został przyjęty na ewidencję i zaopatrzenie. Dla celów ewidencyjno-finansowych od dnia zwolnienia do dnia przywrócenia do zawodowej służby wojskowej przyznano stronie zwaloryzowane należności wynikające z tytułu pełnienia zawodowej służby wojskowej. Przy wypłacie tych należności potrącono nienależne świadczenia z tytułu odprawy i ekwiwalentu za urlop. Po otrzymaniu tych świadczeń A. T. wystąpił z wnioskiem o odsetki i zwrot potrąconych świadczeń. Odnośnie do roszczeń o zwrot potrąconych świadczeń ustalono, że z uwagi na decyzję o stwierdzeniu nieważności są to świadczenia nienależne, bowiem podstawa tego świadczenia odpadła. Powołując art. 75 ust. 3 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 179, poz. 1750 ze zm.), zwanej dalej ustawą, zgodnie z którym tylko w razie zwłoki w wypłacie uposażenia żołnierzowi zawodowemu przysługują odsetki ustawowe od dnia, w którym uposażenie stało się wymagalne organ wskazał, że instytucja zwłoki uregulowana w art. 476 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r., Nr 16, poz. 93 ze zm.; dalej: K.c), w odróżnieniu od opóźnienia (art. 481 K.c.) warunkowana jest winą. Zważywszy na okoliczności nie sposób przypisać winy organowi zobowiązanemu do wypłaty uposażenia. Dopiero w chwili, kiedy decyzja o stwierdzeniu nieważności decyzji o zwolnieniu ze służby wojskowej stała się wykonalna, można naliczać odsetki od tego właśnie momentu ale nie wstecz, lecz po tej dacie.