Wyrok NSA z dnia 16 września 2010 r., sygn. I OSK 412/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska Sędziowie: sędzia NSA Irena Kamińska (spr.) sędzia del. WSA Wojciech Mazur Protokolant Monika Myślak - Kordjak po rozpoznaniu w dniu 16 września 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Okręgowego Inspektora Pracy w Katowicach od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 9 grudnia 2009 r. sygn. akt IV SA/Gl 355/09 w sprawie ze skargi E. w Krakowie na postanowienie Okręgowego Inspektora Pracy w Katowicach z dnia (...) kwietnia 2009 r. nr (...) w przedmiocie inspekcji pracy uchyla zaskarżony wyrok i odrzuca skargę

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 9 grudnia 2009 r., sygn. akt IV SA/GI 355/09, po rozpoznaniu sprawy ze skargi E. S.A. w Krakowie na postanowienie Okręgowego Inspektora Pracy w Katowicach z dnia (...) kwietnia 2009 r. nr (...) w przedmiocie inspekcji pracy, uchylił zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Inspektora Pracy Państwowej Inspekcji Pracy z dnia (...) lutego 2009 r. nr (...).

Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Inspektor Pracy postanowieniem z dnia (...) lutego 2009 r. Nr (...) , orzekł o zachowaniu w tajemnicy tożsamości osoby przesłuchiwanej, której zeznanie zostało udokumentowane w protokole przesłuchania świadka nr rej.: (...).

W uzasadnieniu postanowienia podał, że osoba przesłuchiwana wniosła o wydanie postanowienia o zachowaniu w tajemnicy okoliczności umożliwiających ujawnienie jej tożsamości, w tym danych osobowych.

W zażaleniu złożonym na powyższe postanowienie E. S.A. wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez jego uchylenie i wydanie dyspozycji o zniszczeniu protokołu przesłuchania świadka. Postanowieniu temu zarzucił naruszenie:

- art. 23 ust. 2 ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz.U. Nr 89, poz. 589) poprzez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu, iż bliżej nieznane i niesprecyzowane okoliczności wskazują jakoby zachodziła uzasadniona obawa, iż treść zeznań świadka naraża go na uszczerbek lub zarzut z powodu treści tych zeznań,