Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Postanowienie NSA z dnia 14 maja 2010 r., sygn. I OZ 343/10

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Janina Antosiewicz po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A.Z. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 22 marca 2010 r. sygn. akt II SO/OI 43/09 o wymierzeniu Dyrektorowi Aresztu Śledczego w Bartoszycach grzywny za nieprzekazanie w terminie skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę oraz o zasądzeniu na rzecz skarżącego zwrotu kosztów postępowania w sprawie ze skargi A.Z. na bezczynność Dyrektora Aresztu Śledczego w Bartoszycach w przedmiocie nagrody świątecznej za rok 1998 postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wymierzył Dyrektorowi Aresztu Śledczego w Bartoszycach grzywnę w kwocie 50 zł, za nieprzekazanie w terminie skargi A.Z. na bezczynność tego organu wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę oraz zasądził od Dyrektora na rzecz skarżącego kwotę 20 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, iż w dnia 14 października 2009 r. A.Z. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie za pośrednictwem Dyrektora Aresztu Śledczego w Bartoszycach na bezczynność tego organu w sprawie wydania decyzji administracyjnej, dotyczącej nagrody świątecznej przyznawanej w grudniu 1998 r.. Pismem z dnia 26 października 2009 r. Dyrektor zwrócił skarżącemu skargę bez nadania jej dalszego biegu, uzasadniając, iż nie jest on już funkcjonariuszem Służby Więziennej a zatem Dyrektor Aresztu Śledczego nie jest jego przełożonym w sprawach osobowych. W ocenie Dyrektora nie jest on organem administracji publicznej wobec osoby niezwiązanej stosunkiem służbowym z jednostką Służby Więziennej i nie może w sprawach tej osoby wydawać decyzji administracyjnych, a skarżący nie może w tej sytuacji zaskarżyć bezczynności organu. Po zwrocie skargi A.Z. w dniu 17 listopada 2009 r. wniósł skargę bezpośrednio do sądu, który pismem z dnia 19 listopada 2009 r. przesłał skargę organowi, pouczając, iż zgodnie z art. 54 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej ustawą P.p.s.a. skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu administracji publicznej, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, zaś organ ten jest zobowiązany do przekazania skargi sądowi wraz z odpowiedzią na skargę i aktami administracyjnymi w terminie 30 dni od dnia jej wniesienia, gdyż to do oceny sądu należy rozstrzygnięcie czy doszło do bezczynności organu. W dniu 8 grudnia 2009 r. Dyrektor przekazał Sądowi skargę A.Z..

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00