Wyrok NSA z dnia 23 lutego 2010 r., sygn. II OSK 394/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jerzy Stelmasiak (spr.) Sędziowie sędzia NSA Jerzy Bujko sędzia del. NSA Jerzy Krupiński Protokolant Renata Sapieha po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej M.P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 września 2008 r. sygn. akt IV SA/Wa 926/08 w sprawie ze skargi M.P. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] marca 2008 r. nr [...] w przedmiocie obowiązku odesłania odpadu oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 29 września 2008 r. sygn. akt IV SA/Wa 926/08, po rozpoznaniu sprawy ze skargi M.P. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] marca 2008 r. w przedmiocie obowiązku odesłania odpadu, uchylił zaskarżoną decyzję i uchylił decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] grudnia 2007 r. nr [...] oraz orzekł, że powyższe decyzje nie podlegają wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku, a także zasądził od organu na rzecz skarżącej zwrot kosztów postępowania sądowego.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że zaskarżoną decyzją z dnia [...] marca 2008 r. Główny Inspektor Ochrony Środowiska uchylił na podstawie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) swoją decyzję z dnia [...] grudnia 2007 r. oraz utrzymaną nią w mocy decyzję z dnia 31 sierpnia 2007 r. nakładającą na firmę A. z siedzibą w G. obowiązek przekazania odpadu w postaci uszkodzonego pojazdu marki Jaguar do upoważnionej stacji demontażu, co należało potwierdzić stosownym zaświadczeniem, a następnie zobowiązał tę samą firmę (określając jej nazwę wyłącznie jako A.) do odesłania wskazanego odpadu do kraju wysyłki, co ma być potwierdzone stosownym dokumentem.

Główny Inspektor Ochrony Środowiska, uzasadniając swoją decyzję z dnia [...] grudnia 2007 r. wskazał, że zgromadzona w sprawie dokumentacja, w tym fotograficzna, bezsprzecznie dowodzi, iż firma dokonała przemieszczenia pojazdu uszkodzonego. Nie ma wątpliwości, że za przedmiotowy pojazd ubezpieczyciel wypłacił pełną kwotę ubezpieczenia i przejął pojazd na własność. Departament Pojazdów Silnikowych Stanu Nowy Jork w USA wydał dla przedmiotowego pojazdu Certyfikat, z którego wynika, iż właściciel wyzbył się pojazdu na rzecz ubezpieczyciela - "All State Insurance Company". Charakter zapisów świadczy o tym, że wyzbycie nastąpiło z powodu uszkodzeń pojazdu, a ubezpieczyciel, wypłacił pełną kwotę odszkodowania, na co wskazuje adnotacja w czwartym polu "Total Loss" (szkoda całkowita). Dalsze zapisy o przeniesieniu posiadania nie skutkowały zmianą własności. Żadna z firm, które weszły w posiadanie pojazdu nie dokonała restytucyjnego przywrócenia jego wartości. Stanowisko rzeczoznawcy samochodowego inż. F.S., zawarte w sporządzonej dnia 16 marca 2007 r. opinii technicznej, że pojazd nie jest odpadem, jest nieuprawnione, gdyż przesądzanie tej kwestii wykracza poza zakres uprawnień rzeczoznawcy. To, że pojazd nadaje się do naprawy nie zmienia faktu, że poprzedni właściciel wyzbył się go, a więc jest on odpadem. Wola naprawy pojazdu nie pozbawia go cech odpadu. Pojęcie odpadu obejmuje także przedmioty przeznaczone "do powtórnego użycia czy recyklingu". Kwestia ewentualnego zarejestrowania pojazdu w USA lub Polsce pozostaje poza granicami sprawy.