Wyrok NSA z dnia 9 grudnia 2010 r., sygn. II GSK 1037/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Drachal (spr.) Sędziowie: S. NSA Krystyna Anna Stec del. S. WSA Ludmiła Jajkiewicz Protokolant Małgorzata Olejowska po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej B. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 17 marca 2009 r. sygn. akt III SA/Lu 467/08 w sprawie ze skargi B. S. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu opłaty dodatkowej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

UZASDNIENIE

Zaskarżonym skargą kasacyjną wyrokiem z dnia 17 marca 2009 r., sygn. akt III SA/Lu 467/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę B. S.na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...], nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nr [...] z dnia [...] odmawiającą umorzenia należności wynikających z opłaty dodatkowej za 1998 r. Sąd I instancji oparł swoje rozstrzygnięcie na następujących ustaleniach faktycznych.

Wnioskiem z dnia 27 listopada 2006 r. B. S. zwróciła się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie o umorzenie opłaty dodatkowej za 1998 r. Decyzją z dnia [...], Nr [...], ZUS odmówił umorzenia należności wynikających z opłaty dodatkowej, z uwagi na brak całkowitej nieściągalności oraz okoliczności uzasadniających umorzenie pomimo braku ich całkowitej nieściągalności określonych w art. 28 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn. Dz. U. 2007 r., Nr 11, poz. 74 ze zm.) - powoływanej dalej jako u.s.u.s. Skarżąca w dniu 13 marca 2007 r. złożyła wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Decyzją z dnia [...], nr [...], Prezes Zakładu utrzymał w mocy decyzję o odmowie umorzenia wspomnianych należności.

Wyrokiem z dnia 26 listopada 2007 r., sygn. akt. V SA/Wa 1984/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną decyzję wskazując, iż przy ponownym rozpoznaniu sprawy - po ustaleniu wysokości kwoty pozostałej po odliczeniu niezbędnych wydatków związanych z "normalnymi" wydatkami skarżącej - organ odwoławczy powinien zwrócić uwagę, w jaki sposób odmowa umorzenia w całości lub w części nałożonej na skarżącą opłaty dodatkowej wpłynie na jej możliwości finansowe w kontekście zaspokajania potrzeb skarżącej i jej rodziny.