Postanowienie NSA z dnia 14 października 2010 r., sygn. I GZ 334/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : sędzia NSA Magdalena Bosakirska po rozpoznaniu w dniu 14 października 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia D. E.M. P. Sp. z o.o. w P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 8 września 2010 r., sygn. akt V SA/Wa 633/10 w zakresie odmowy przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi D. E. M. P. Sp. z o.o. w P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] grudnia 2009 r., nr [...] w przedmiocie zwrotu należności celnych postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie

I

Objętym zażaleniem postanowieniem z dnia 8 września 2010 r., sygn. akt V SA/Wa 633/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. odmówił "D. E. M. P." Sp. z o.o. w P. przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi tej spółki na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] grudnia 2009 r., nr [...], w przedmiocie zwrotu należności celnych.

W uzasadnieniu Sąd I instancji stwierdził, że postanowieniem z 12 maja 2010r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. odrzucił skargę spółki na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z [...] grudnia 2009r. z uwagi na nieuzupełnienie w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi. W związku z wniesieniem przez stronę skarżącą skargi kasacyjnej od ww. postanowienia z 12 maja 2010 r. do rozpoznania pozostał złożony przy skardze wniosek o przyznanie prawa pomocy. Według sądu pierwszej instancji, skarżąca nie wykazała braku dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania, zgodnie z art. 246 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej: p.p.s.a.). Sąd wskazał również, że na obecnym etapie postępowania na wysokość obciążeń finansowych, do poniesienia których skarżąca byłaby zobowiązana składa się w sprawie wpis od skargi w wysokości 595 złotych. Odmawiając przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie Sąd kierował się przede wszystkim tym, iż skarżąca jest przedsiębiorcą mającym status osoby prawnej, prowadzącym nadal działalność gospodarczą w dużych rozmiarach i posiadającym zarówno majątek znacznej wartości, jak i środki finansowe zgromadzone na rachunkach bankowych i to zarówno w walucie krajowej (1.828.026,36 zł), jak i w walutach obcych w EUR w łącznej wysokości 25.469,21 EUR (tj. przy kursie 4 PLN/EUR - 101.876,84 zł) oraz USD w wysokości 2.751,41 USD (tj. przy kursie 3,1 PLN/USD - 8529,37 zł. Strata bilansowa powstaje wskutek nadwyżki kosztów uzyskania nad przychodem, co skutkuje jedynie brakiem dochodu do opodatkowania - brakiem obowiązku zapłaty podatku dochodowego i nie stanowi automatycznie o braku środków finansowych, co przedstawiono wyżej. Z dokumentów znajdujących się w aktach sądowych m.in. odpisu pełnego z Krajowego Rejestru Sądowego według stanu na dzień 9 lipca 2010 r. wynika, iż Spółka nie znajduje się w stanie upadłości, ani nie jest prowadzone wobec niej postępowanie układowe, ponadto z wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, iż posiada środki trwałe o łącznej wartości 79.327.347,68 zł, nie utraciła płynności finansowej oraz uzyskuje dochody z bieżącej działalności. Sąd podkreślił, iż wpis sądowy jest wydatkiem, który wiąże się z bieżącą działalnością strony i jako taki wpływa na wysokość strat finansowych ogółem, zatem winien być traktowany na równi z innymi wydatkami, które powinny zostać pokryte z bieżących dochodów.