Wyrok NSA z dnia 19 października 2010 r., sygn. II GSK 880/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Rafał Batorowicz (spr.) Sędzia NSA Magdalena Bosakirska Sędzia del. WSA Maria Jagielska Protokolant Paweł Gorajewski po rozpoznaniu w dniu 19 października 2010 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Transportu Drogowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 maja 2009 r. sygn. akt VI SA/Wa 355/09 w sprawie ze skargi C. W. S.A. we W. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za wykonywanie transportu drogowego bez wymaganej licencji 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania, 2. zasądza od C. W. S.A. we W. na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego kwotę 1360 (jeden tysiąc trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym skargą kasacyjną wyrokiem z dnia 14 maja 2009 r., sygn. akt VI SA/Wa 355/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględnił skargę C. W. S.A. z siedzibą we W. i uchylił decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] grudnia 2008 r., nr [...], oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego w O. z dnia [...] września 2008 r., nr [...], którą nałożono na skarżącą spółkę karę pieniężną w kwocie 9000 zł, w tym za wykonywanie transportu drogowego bez wymaganej licencji - 8000 zł oraz za wykonywanie przewozu drogowego pojazdem wyposażonym w tachograf nie poddany kontroli okresowej lub badania kontrolnemu - 1000 zł. Ponadto, Sąd stwierdził, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu, a także zasądził od organu na rzecz skarżącej spółki kwotę 1645 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sąd pierwszej instancji wskazał w swoim rozstrzygnięciu na ustalenia faktyczne organów administracji, które stwierdziły, że w dniu 6 czerwca 2008 r. przeprowadzona została kontrola drogowa zespołu pojazdów, którym kierował L. L., zatrudniony w C. W. S.A. Podczas kontroli kierowca okazał dokument licencji wystawionej na przedsiębiorstwo państwowe pod nazwą P. P. Z. i M. "C. W." z siedzibą we W. W trakcie kontroli organ stwierdził ponadto, że badanie okresowe tachografu zamontowanego w pojeździe straciło swoją ważność. W tym stanie rzeczy organ uznał, że doszło do naruszenia art. 5 w związku z art. 13 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jednolity: Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874 ze zm.; dalej powoływana jako: u.t.d.) w zakresie obowiązku posiadania przez przedsiębiorcę wykonującego transport drogowy stosownej licencji z wyłączeniem taksówek oraz naruszenia Załącznika 1, Rozdział VI pkt 1 i 3 rozporządzenia (EWG) 3821/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym (Dz. Urz. WE Nr L 370 z dnia 31 grudnia 1985 r.), co skutkowało nałożeniem kary, o której mowa w lp. 1.1 i lp. 11.1.1.d załącznika do u.t.d. Zdaniem organów inspekcji transportu drogowego, przedsiębiorcy nie uwalniała podnoszona okoliczność, że spółka powstała w wyniku komercjalizacji przedsiębiorstwa państwowego - P. P. Z. i M. "C. W." z siedzibą we W., w rezultacie czego C. W. S.A. wstąpiła na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji (tekst jednolity: Dz. U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1397 ze zm.) we wszystkie stosunki prawne, których podmiotem było wspomniane przedsiębiorstwo państwowe, bez względu na charakter prawny tych stosunków, a więc także w uprawnienia z licencji transportowej.