Postanowienie NSA z dnia 4 sierpnia 2010 r., sygn. I GZ 235/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zofia Borowicz po rozpoznaniu w dniu 4 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia "D. E. M. P." Sp. z o.o. w P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 9 czerwca 2010 r. sygn. akt V SA/Wa 949/10 w zakresie odmowy przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi "D. E. M. P." Sp. z o.o. w P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu należności celnych postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 9 czerwca 2010 r., sygn. akt V SA/Wa 949/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. odmówił "D. E. M. P." Sp. z o.o. w P. przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi tej spółki na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] lutego 2010 r., nr [...], w przedmiocie zwrotu należności celnych.

W uzasadnieniu Sąd pierwszej instancji stwierdził, że w przedmiotowej sprawie strona zobowiązana byłaby do uiszczenia wpisu od skargi w wysokości 100 zł, zaś łączna kwota wpisów we wszystkich sprawach ze skarg "D. E. M. P." Sp. z o.o. zarejestrowanych w Wydziale V Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wynosi 43 022 złotych i w takim zakresie rozpoznano wniosek. Zdaniem Sądu pierwszej instancji, wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych nie zasługuje na uwzględnienie, bowiem skarżąca spółka nie wykazała braku dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania, o którym mowa w art. 246 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej: p.p.s.a.). Sąd wskazał, że skarżąca jest przedsiębiorcą mającym status osoby prawnej, prowadzącym nadal działalność gospodarczą dużych rozmiarów, posiada majątek znacznej wartości. Sam fakt zgromadzenia na rachunkach bankowych znacznych środków finansowych oznacza, że uiszczenie brakującej kwoty wpisu nie doprowadzi o sytuacji, w której strona nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania. Ze sprawozdania finansowego skarżącej spółki za 2008 r. w punkcie dotyczącym kontynuacji działalności gospodarczej wynika, iż D. E. C. w S. podjęła decyzję o likwidacji wyłącznie produkcji przynoszącej straty, co było podstawą do likwidacji produkcji telewizorów w P. Spółka natomiast będzie kontynuowała działalność handlową, dla której to działalności nie są znane okoliczności wskazujące na jakiekolwiek zagrożenia. Wskazano również, iż w I półroczu 2009 r. produkcja jeszcze trwała. Ponadto, ze znajdującego się w aktach sądowych odpisu pełnego z Krajowego Rejestru Sądowego wynika, iż skarżąca spółka nie znajduje się w stanie upadłości ani nie jest prowadzone wobec niej postępowanie układowe, posiada środki trwałe o łącznej wartości 49 527 520,60 złotych, nie utraciła płynności finansowej oraz uzyskuje dochody z bieżącej działalności. Zdaniem Sądu pierwszej instancji, okoliczności przemawiającej za przyznaniem prawa pomocy we wnioskowanym zakresie nie stanowi wykazana strata w 2009 r. w wysokości 90 125 058,10 złotych, gdyż strata podatkowa powstaje wskutek nadwyżki kosztów uzyskania nad przychodem, co skutkuje jedynie brakiem dochodu do opodatkowania - brakiem obowiązku zapłaty podatku dochodowego i nie świadczy automatycznie o braku środków finansowych.