Wyrok NSA z dnia 13 maja 2010 r., sygn. I GSK 854/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Cezary Pryca Sędzia NSA Zofia Borowicz (spr.) Sędzia del. WSA Krystyna Czajecka-Szpringer Protokolant Grzegorz Heleniak po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2010 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 18 lipca 2008 r. sygn. akt VIII SA/Wa 111/08 w sprawie ze skargi H. H. S.A. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] lutego 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w W. na rzecz H. H. S.A. w W. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym skargą kasacyjną wyrokiem z dnia 18 lipca 2008 r., sygn. akt VIII SA/Wa 111/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. uwzględnił skargę H. H. S.A. w W. i uchylił decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] lutego 2008 r., nr [...], a także poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w R. z dnia [...] lipca 2007 r., nr [...], którą odmówiono skarżącej spółce stwierdzenia nadpłaty i zwrotu podatku akcyzowego wraz z odsetkami, uiszczonego za sierpień 2004 r. Ponadto Sąd orzekł, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku, a także zasądził od Dyrektora Izby Celnej w W. na rzecz skarżącej kwotę 757 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. Organy administracji rozpoznawały sprawę dwukrotnie, bowiem poprzednia decyzja Naczelnika Urzędu Celnego w R. została uchylona decyzją Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] marca 2007 r., a sprawa przekazana organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia.

Sąd pierwszej instancji wskazał w swoim rozstrzygnięciu na ustalenia faktyczne organów podatkowych, które stwierdziły, że skarżąca spółka, prowadząc działalność gospodarczą między innymi w zakresie produkcji soków i napojów owocowych, uzyskuje w procesie produkcyjnym koncentrat aromatu owocowego, zawierający od kilku do kilkunastu procent alkoholu etylowego, przy czym produkt ten został uznany przez organy podatkowe, a także pierwotnie przez spółkę za wyrób akcyzowy oznaczony symbolem PKWiU 24.63.10 oraz kodem CN 3302. Pismem z dnia [...] czerwca 2006 r. skarżąca spółka wniosła o stwierdzenie nadpłaty w podatku akcyzowym za sierpień 2004 r. w kwocie 238.260 zł z odsetkami za zwłokę w kwocie 38.510 zł. Kwoty te spółka wpłaciła na rachunek bankowy organu I instancji w związku ze złożeniem przez nią w dniu [...] listopada 2005 r. deklaracji dla podatku akcyzowego za sierpień 2004 r. Do wniosku skarżąca załączyła: korektę deklaracji zeznania podatkowego (AKC-3) za sierpień 2004 r. (wykazując "0" jako kwotę zobowiązania podatkowego) oraz opinię Urzędu Statystycznego w Ł. z dnia [...] czerwca 2005 r., uzupełnioną pismem z dnia [...] września 2005 r. W uzasadnieniu wniosku spółka stwierdziła, że wytwarzany przez nią koncentrat aromatów owocowych, czasowo wyodrębniany w pewnym etapie procesu produkcyjnego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Skoro skarżąca nie dokonywała obrotu tym produktem, to nie powinien on być uznany za samodzielny wyrób w rozumieniu rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 89, poz. 844), zaś nawet gdyby przyjąć, że jest to wyrób akcyzowy zharmonizowany, to korzysta on ze zwolnienia od podatku akcyzowego na podstawie art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym w związku z art. 27 ust. 1 lit. e) Dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych. Skarżąca podniosła, że polski ustawodawca nie dokonał pełnej implementacji prawa wspólnotowego do krajowego porządku prawnego. Niezgodność prawa krajowego z przepisami prawa wspólnotowego została jednak usunięta z dniem 20 sierpnia 2004 r. w wyniku nowelizacji rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego przez dodanie ust. 1b do § 18 rozporządzenia. Organ podatkowy I instancji uznał, że spółka produkowała olejki eteryczne (koncentrat aromatu owocowego), które są wyrobami akcyzowymi, a następnie zużywała je na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej z pominięciem procedury zawieszenia poboru akcyzy, co oznaczało, że nie korzysta ona ze zwolnienia od podatku. Dyrektor Izby Celnej w W. uchylił jednak decyzję organu I instancji i przekazał sprawę temu organowi do ponownego rozpatrzenia, uznając, że nie zostało wyjaśnione, czy produkowany przez spółkę koncentrat aromatu owocowego podlegał zwolnieniu od podatku akcyzowego na podstawie § 18 ust. 1b rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 97, poz. 966 ze zm.).