Wyrok NSA z dnia 23 listopada 2010 r., sygn. I FSK 2004/09

Z art. 293 § 1 Ordynacji podatkowej wynika, że tajemnicą skarbową objęte są dane indywidualne danego podmiotu tj. dane osobowe, dane dotyczące źródeł i wysokości osiąganych przychodów oraz rodzajów i wysokości poniesionych wydatków, a także zapłaconych zaliczek na podatek. Trudno za indywidualne dane w rozumieniu art. 293 § 1 Ordynacji podatkowej uznać dane dotyczące procesów gospodarczych.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Wasilewska, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Hieronim Sęk, Protokolant Jan Jaworski, po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 3 lipca 2009 r., sygn. akt I SA/Kr 670/09 w sprawie ze skarg J. R. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 23 lutego 2009 r. nr ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące: styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2004 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w K. na rzecz J. R. kwotę 1.200 (słownie: jeden tysiąc dwieście złotych) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z 3 lipca 2009 r., sygn. akt I SA/Kr 670/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w sprawie ze skarg J. R. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w K. z 23 lutego 2009 r. Nr ..., Nr ..., Nr ..., Nr ..., Nr ..., Nr ..., Nr ..., Nr ..., Nr ..., Nr ..., Nr ..., Nr ... w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2004 r. uchylił zaskarżone decyzje, określił, że nie mogą być one wykonane do chwili uprawomocnienia się wyroku i zasądził koszty postępowania.

2. W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że decyzjami z 17 października 2008 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w K. określił skarżącemu wysokość podatku od towarów i usług w kwotach wyższych od zadeklarowanych przez podatnika oraz nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za poszczególne okresy rozliczeniowe 2004 r. Ustalono bowiem, iż skarżący - prowadzący tartak usługowy - nie ujął w ewidencjach podatkowych pełnych przychodów ze sprzedaży drewna - dwóch wpłat w grudniu 2004 r. otrzymanych od R. N. za sprzedane mu wyroby drzewne. O nieprawidłowościach występujących w całym 2004 r. świadczyło m.in. to, że podatnik osiągnął bardzo niski wskaźnik udziału wyprodukowanych wyrobów do ilości przetartego drewna. Organ porównał to ze wskaźnikami ... s.c. w K. Podatnik poniósł znacznie wyższe wydatki - płatne gotówką - od wpływów do kasy, a analiza przychodów osiągniętych w latach poprzednich wskazuje, że nie wystarczały one na pokrycie poniesionych wydatków. Ponadto podatnik nie zaewidencjonował żadnej kwoty przychodów ze sprzedaży drewna odpadowego (opałowego). W tej sytuacji organ stwierdził, że ewidencje przychodów z tytułu sprzedaży za 2004 r. prowadzone były nierzetelnie i księgi te w tym zakresie nie mogą stanowić dowodu tego, co wynika z zawartych w nich zapisów. Dokonał więc oszacowania obrotu, uznając, że podatnik osiągnął w 2004 r. uzysk z przetarcia drewna taki sam jak spółka w K. Ilość przetartego w 2004 r. drewna stanowiąca podstawę szacunku wyliczona została przez skorygowanie ilości drewna zakupionego w tym roku o różnicę ilości drewna wynikającą ze spisu z natury na początek i koniec roku. Oszacowaną w opisany sposób ilość wyprodukowanych wyrobów drzewnych w 2004 r. organ pomniejszył o ilość wyprodukowanych wyrobów wyliczoną na podstawie dokumentów źródłowych. Wyliczoną w ten sposób szacunkową ilość drewna, ze sprzedaży którego przychody nie zostały ujęte w ewidencjach podatkowych, pomnożono przez średnią ważoną cen uzyskanych w 2004 r. ze sprzedaży wyrobów. Przychody ze sprzedaży odpadów oszacowano na podstawie cen stosowanych na te produkty przez spółkę w K. Przychody te przypisane zostały do poszczególnych okresów rozliczeniowych przy zastosowaniu wskaźnika udziału przychodów ze sprzedaży wykazanych w dowodach sprzedaży (fakturach) za poszczególne miesiące do wartości sprzedaży wykazanych w tych dowodach za cały rok.