Wyrok NSA z dnia 17 września 2010 r., sygn. I FSK 237/10

Przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005 r., nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Zając, Sędzia NSA Krzysztof Stanik, Sędzia WSA del. Małgorzata Fita (sprawozdawca), Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 17 września 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów (organ upoważniony: Dyrektor Izby Skarbowej w P.) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 24 września 2009 r. sygn. akt I SA/Wr 1032/09 w sprawie ze skargi P. D. P. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W., poprzednio S. D. P. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 9 lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Ministra Finansów na rzecz P. D. P. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. kwotę 197 ( słownie: sto dziewięćdziesiąt siedem ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 24 września 2009 r., sygn. akt I SA/Wr 1032/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, po rozpoznaniu skargi P. D. P. Sp. z o.o. we W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 9 lutego 2009 r., nr [...], w przedmiocie podatku od towarów i usług, uchylił zaskarżoną interpretację oraz zasądził od Ministra Finansów na rzecz strony skarżącej kwotę 457 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, że P. D. P. Sp. z o.o. we Wrocławiu złożyła w dniu 24 listopada 2008 r. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w którym podała, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje nieodpłatnych przekazań należących do niej towarów, przy których nabyciu przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT. Przekazywane przedmioty mają charakter upominków, gadżetów i prezentów niewielkiej wartości, które są rozdawane klientom Spółki, dystrybutorom jej towarów, dziennikarzom oraz pracownikom działów marketingu i sprzedaży podczas m.in. szkoleń, targów, konferencji, prezentacji dla klientów, pokazów, otwarć nowych punktów handlowych itp. Ponadto Spółka organizuje także dla swoich klientów i dystrybutorów programy lojalnościowe. W ramach tych programów, których celem jest maksymalizacja sprzedaży, uzyskanie odpowiedniego pułapu obrotów - daje prawo do otrzymania różnego rodzaju nagród. Nieodpłatne przekazania towarów mają miejsce także przy okazji organizacji konkursów, których celem jest również zachęcenie do nabywania produktów Spółki, zwiększenie ilości sprzedaży oraz reklama. Produkty te wydawane są ponadto jako nagrody w konkursach, np. internetowych.Spółka dokonuje także nieodpłatnego przekazania towarów stanowiących nagrody w loteriach organizowanych w oparciu o zezwolenie MF, adresowanych do nabywców jego towarów. Nagrody znacznej wartości (samochód, sprzęt audio-video), mają na celu zachęcenie do nabywania produktów Spółki. Działania te (głównie reklamy konkursów i loterii) mają na celu jednocześnie reklamę towarów.Spółka przekazuje również także nieodpłatnie wzorniki produktów na materiałach innych niż papier.Przekazywane są one jako materiały reklamowe do centrów dekoracyjnych, hurtowni oraz sklepów współpracujących ze Spółką. Spółka przekazuje także nieodpłatnie, w celu poinformowania klientów o danym produkcie, towary (głównie farby) dziennikarzom pism branżowych. W niektórych sytuacjach (głównie konkursy, loterie i programy lojalnościowe), przekazywane są też nagrody w formie usług, np. w wycieczka jako w ramach danej akcji promocyjnej, czy marketingowej.Na tle tak przedstawionego stanu faktycznego Spółka sformułowała pytanie: czy nieodpłatne przekazanie towarów mające związek z prowadzonym przedsiębiorstwem podlega opodatkowaniu podatkiem VAT? Zdaniem strony skarżącej nieodpłatne przekazanie towarów w opisanych warunkach a mające związek z prowadzonym przedsiębiorstwem - nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W dniu 9 lutego 2009 r. Minister Finansów, działając interpretacji przez Dyrektor Izby Skarbowej w P., wydał interpretację indywidualną, w której uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe. W interpretacji organ wskazał na treść przepisów: art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1-4 i ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, art. 5 ust. 6 obowiązującej do dnia 31 grudnia 2006 r. VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku - 77/388/EWG (Dz. Urz. UE. L 1977 145.1 ze zm.) oraz art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 2006 347.1 ze zm.). Stwierdził, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Jeśli zatem towary przekazywane nieodpłatnie przez wnioskodawcę spełniają warunki, aby uznać je za prezenty o małej wartości lub próbki, obowiązek naliczenia podatku należnego nie powstanie, w pozostałych przypadkach ma on obowiązek opodatkować dokonane nieodpłatne przekazanie towarów.Strona w ustawowym terminie wystąpiła do organu o usunięcie naruszenia prawa i zmianę interpretacji indywidualnej. W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Minister Finansów stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji. Podtrzymał swoje stanowisko w sprawie i podkreślił, że przepis art. 7 ust. 2 należy interpretować w zestawieniu z art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe unormowania są zgodne z treścią art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady Unii Europejskiej z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, będącego odpowiednikiem art. 5 (6) VI Dyrektywy Rady Wspólnot Europejskich w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich dotyczących podatków obrotowych wspólny system podatku od wartości dodanej; ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EEC).