Postanowienie NSA z dnia 8 października 2010 r., sygn. II FZ 517/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia WSA (del). Bogusław Woźniak po rozpoznaniu w dniu 8 października 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia J. T. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 11 sierpnia 2010 r. sygn. akt I SA/Łd 681/10 w sprawie ze skargi J. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 8 kwietnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 r. postanawia oddalić zażalenie

Uzasadnienie

J. T. wniósł skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 8 kwietnia 2010 r. odmawiającą uchylenia, po wznowieniu postępowania podatkowego, ostatecznej decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w L. z dnia 7 lipca 2009 r. określającej skarżącemu wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 r. W skardze zawarty był m. in. wniosek o wstrzymanie wykonania w całości ostatecznej decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w L. Konieczność zgłoszenia przedmiotowego wniosku podatnik umotywował trudną sytuacją finansową. Wskazał, że na skutek działań organów skarbowych od półtora roku pozostaje bez jakichkolwiek środków do życia oraz bez możliwości prowadzenia działalności zarobkowej. Podkreślił, że prowadzenie egzekucji na podstawie decyzji, której istnienie w obrocie podatnik kwestionuje, zagraża nie tylko prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, ale także jego egzystencji, bowiem doprowadzi do nieodwracalnych skutków prawnych i narazi go na niepowetowane straty, włącznie z utratą dachu nad głową.