Wyrok NSA z dnia 25 czerwca 2010 r., sygn. I FSK 1118/09

Faktura na podstawie, której podatnik dokonuje odliczenia podatku naliczonego, powinna być prawidłowa nie tylko pod względem formalnym, ale przede wszystkim pod względem materialnoprawnym. Powinna więc odzwierciedlać rzeczywiste zdarzenie gospodarcze. Faktura wykazująca zdarzenie, które w ogóle nie zaistniało czy zaistniało między innymi podmiotami, bądź w innych rozmiarach nie odzwierciedla rzeczywistego zdarzenia gospodarczego.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia WSA del. Tomasz Kolanowski, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 25 czerwca 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 12 marca 2009 r. sygn. akt I SA/Po 16/09 w sprawie ze skargi M. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 4 listopada 2008 r. nr ... w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2006 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w P. kwotę 1800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 12 marca 2009 r., sygn. akt I SA/Po 16/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę M. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z 4 listopada 2008 r. Nr ... w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2006 r.

W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w T. decyzją z 4 sierpnia 2008 r. określił skarżącej nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym za styczeń, marzec, kwiecień, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2006 r. oraz wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za luty i maj 2006 r. Organ ustalił bowiem, że skarżąca - prowadząca działalność gospodarczą w zakresie świadczenia wewnątrzwspólnotowych usług transportowych - bezpodstawnie odliczała podatek naliczony z faktur dokumentujących zakupy paliwa od "M." - K. K. Zarówno bowiem w dacie wystawienia faktur, jak i w dacie sprzedaży wskazane w fakturach samochody znajdowały się poza miejscem położenia stacji paliw kontrahenta skarżącej (w znacznej większości przypadków - poza terytorium Polski). Płatności za paliwo regulowano płacąc każdorazowo gotówką, brak jest przy tym potwierdzeń odbioru gotówki. Ponadto nie zawsze numer rejestracyjny pojazdu widniejący w fakturach VAT był tożsamy z numerem rejestracyjnym pojazdu faktycznie dokonującego tankowania. Organ powołał się na § 9 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 95, poz. 798 ze zm.), w świetle którego faktury dokumentujące sprzedaż paliw wlewanych do baku samochodu, powinny zawierać numer rejestracyjny tego samochodu.