Wyrok NSA z dnia 17 sierpnia 2010 r., sygn. II FSK 584/09

Osoba wyznaczona do pełnienia obowiązków dyrektora izby skarbowej posiada wszystkie kompetencje, jakie przysługują dyrektorowi powołanemu w drodze konkursu, bowiem nie ma przepisu, który by te kompetencje ograniczał. Wobec tego władny jest jako organ podatkowy do upoważnienia pracownika izby skarbowej do wydania decyzji (art. 143 § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej).

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędziowie: NSA Małgorzata Wolf-Mendecka (sprawozdawca), WSA del. Bogusław Woźniak, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 17 sierpnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej L. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 6 stycznia 2009 r. sygn. akt I SA/Po 1243/08 w sprawie ze skargi L. N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 14 sierpnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od L. N. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w P. kwotę 2400 (dwa tysiące czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi kasacyjnej L. N. jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 6 stycznia 2009 r., Sygn. akt I SA/Po 1243/08. Wyrokiem tym Sąd, po rozpoznaniu skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 14 sierpnia 2008 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r., na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., oddalił skargę.

W uzasadnieniu Sąd w pierwszej kolejności przedstawił stan sprawy.

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. decyzją z dnia 12 listopada 2007 r. określił skarżącemu zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r. w kwocie 23.082 zł. Organ I instancji podał, że skarżący, który prowadził działalność gospodarczą w ramach spółki cywilnej F. T. - H. "N.", ujął w ewidencji księgowej faktury zakupu oleju napędowego od P. W. I. - E. "M." M. Z. Organ I instancji, mając na uwadze zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, stanął na stanowisku, że faktury wystawione przez firmę M. Z. nie dokumentowały rzeczywistych transakcji gospodarczych i dlatego wynikające z nich wydatki nie mogły stanowić kosztów uzyskania przychodów.