Wyrok NSA z dnia 17 czerwca 2010 r., sygn. II FSK 1884/09

W wypadku, gdy ewidencja gruntów zawiera dane dotyczące przedmiotu opodatkowania ( rodzaju gruntu), te dane są podstawą określenia wymiaru podatku.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (sprawozdawca), Sędziowie NSA Jan Rudowski, WSA (del.) Alina Rzepecka, Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej U. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 26 maja 2009 r. sygn. akt I SA/Po 80/09 w sprawie ze skargi U. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia 27 października 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2008 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 26 maja 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w sprawie o sygn. akt I SA/Po 80/09 oddalił skargę U. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia 27 października 2008 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2008 r. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia podano art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r., Nr 153, poz. 1270 ze zm.; powoływanej dalej jako p.p.s.a.

Z przedstawionego w wyroku stanu sprawy wynika, że decyzją z dnia 21 stycznia 2008 r. Burmistrz Gminy R. ustalił skarżącej zobowiązanie w podatku od nieruchomości za rok 2008 - od wyodrębnionego w budynku mieszkalnym, położonym w R. przy ul. W. [...] o powierzchni użytkowej 103,19 m? oraz od gruntu i części budynków stanowiących współwłasność skarżącej oraz K. i W. małż. S. w kwocie 2.861 zł. Jako podstawę rozstrzygnięcia powołano art. 2 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2, art. 3 ust. 5, art. 4-7, art. 20a ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2006 r., Nr 121, poz. 844 ze zm., dalej jako: u.p.o.l.) oraz uchwałę nr XXXII/285/05 Rady Miejskiej Gminy R. z dnia 7 grudnia 2005 r. w sprawie wysokości stawek podatku od nieruchomości (Dz.Urz. woj. Wlkp. Nr 189, poz. 5215) i uchwałę XXI/206/04 z dnia 1 grudnia 2004 r. w sprawie zwolnień od podatku od nieruchomości (Dz.Urz. woj. Wlkp. Nr 189, poz. 4409). W uzasadnieniu wskazano, że w roku 2008 skarżąca była współwłaścicielką działek o łącznej powierzchni 1.0759 ha, położonych w R. , przy ul. W. zapisanych w księdze wieczystej KW Nr [...] prowadzonej przez Sąd Rejonowy w R., oznaczonych w ewidencji gruntów i budynków symbolami: "Bp" jako zurbanizowane tereny niezabudowane oraz "B" jako tereny mieszkaniowe. Na działkach znajdowały się przez cały 2007 r. trzy budynki, które dla celów podatkowych organ scharakteryzował jako budynek mieszkalny, budynek niemieszkalny - gospodarczy oraz budynek niemieszkalny gospodarczy związany z prowadzeniem działalności gospodarczej. W roku 1978 z budynku mieszkalnego wydzielono dwa lokale mieszkalne, z których jeden - znajdujący się na piętrze - o powierzchni użytkowej 103,19 m?, dla którego założono nową księgę wieczystą, stanowi własność skarżącej. Określając zobowiązanie skarżącej organ powołał się na treść art. 3 ust. 5 u.p.i o.l. Grunty opodatkowano zgodnie z art. 2 ust. 2 u.p.o.l. oraz art. 21 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. z 2005 r., Nr 240, poz. 2027; dalej jako: u.p.g.k.), czyli na podstawie danych z ewidencji gruntów i budynków. W odwołaniu skarżąca wniosła o stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji. W jej ocenie powoływanie się organu na zapisy w ewidencji gruntów, które są niezgodne z dokumentacją prawną nieruchomości, nie mogą służyć jako podstawa do wyznaczania podatków.