Wyrok NSA z dnia 13 lipca 2010 r., sygn. II FSK 502/09
Teza informacyjna: Podatnik nie może czerpać korzyści procesowych z niekorzystania ze swoich uprawnień w zakresie postępowania dowodowego, które gwarantuje art. 123 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.). Bierność podatnika nie może odnieść skutków negatywnych, ale nie może też prowadzić do skutków pozytywnych, faworyzujących stanowisko podatnika w postępowaniu sądowoadministracyjnym względem organu podatkowego, gdyż inaczej zostałaby naruszona zasada sprawiedliwości.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stanisław Bogucki (sprawozdawca), Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Sędzia WSA del. Marek Kraus, , Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 13 lipca 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 26 listopada 2008 r. sygn. akt I SA/Łd 1019/08 w sprawie ze skargi S. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 7 maja 2008 r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S. K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w L. kwotę 1.200 (jeden tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrokiem z dnia 26 listopada 2008 r., sygn. akt I SA/Łd 1019/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę S. K. (dalej: Skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 7 maja 2008 r., nr [...], wydaną w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 r.
Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia podano art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej w skrócie: p.p.s.a.).
2. Przebieg postępowania przed organami podatkowymi (przedstawiony przez Sąd pierwszej instancji):
2.1. Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie WSA w Łodzi podał, że decyzją z dnia 19 września 2006 r., nr [...], Naczelnik Urzędu Skarbowego w T., działając na podstawie art. 17 § 1, art. 21 § 1 pkt 1 i § 3, art. 23 § 1, § 3 i 4, art. 47 § 3, art. 51 § 1 i 2, art. 53 § 1, 3 i 4, art. 53a, art. 63 § 1, art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.; dalej w skrócie: O.p.), art. 6 ust. 1, art. 7 ust. 1, art. 9, art. 17, art. 21 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.; dalej w skrócie: u.z.p.d.) oraz § 4 ust. 1 pkt 1 i 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005 r. w sprawie naliczania odsetek za zwłokę oraz opłaty prolongacyjnej, a także zakresu informacji, które muszą być zawarte w rachunkach (Dz. U. Nr 165, poz. 1373), określił Skarżącemu, z tytułu działalności gospodarczej w zakresie handlu za 2001 r.: (a) wysokość niezaewidencjonowanego przychodu w kwocie 61.738,25 zł; (b) wysokość zobowiązania podatkowego w w.w. podatku wg stawki 22 % w kwocie 12.348,00 zł; (c) wysokość odsetek za zwłokę od niezapłaconego ryczałtu za poszczególne miesiące liczone na dzień 31 stycznia 2002 r. (tj. na ostatni dzień terminu do złożenia zeznania podatkowego PIT-28) w kwocie 2.682,00 zł.