Wyrok NSA z dnia 15 lipca 2010 r., sygn. II FSK 317/09

Wprawdzie do zakładów opieki zdrowotnej nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo o działalności gospodarczej, jednak nie znaczy to, że działalność tych zakładów nie może być - w określonym zakresie - utożsamiana z prowadzeniem działalności gospodarczej. Jeśli zważyć, iż niebędący jednostką budżetową, samodzielny, publiczny zakład opieki zdrowotnej prowadzi - odpłatnie i na własny rachunek - działalność usługową w zakresie świadczenia usług medycznych, istnieją podstawy prawne aby kwalifikować ją jako działalność gospodarczą.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak (sprawozdawca), Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia WSA del. Jadwiga Danuta Mróz, Protokolant Justyna Bluszko - Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 6 listopada 2008 r. sygn. akt I SA/Sz 440/08 w sprawie ze skargi Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia 30 maja 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2004 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Burmistrz C. decyzją z dnia 25 lutego 2008 r. określił Samodzielnemu Publicznemu Zakładowi Opieki Zdrowotnej w C. (S.P.Z.O.Z) wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2004 r. w łącznej wysokości 37.927,00 zł oraz wysokość odsetek na dzień 25 lutego 2008 r. w kwocie 17.546,00 zł.

Z uzasadnienia decyzji wynikało, że S.P.Z.O.Z w złożonej deklaracji w sprawie podatku od nieruchomości na rok 2004 r. wykazywał nieruchomości położone w C. przy ul. N., stanowiące działki [...], [...], [...], [...], wpisane na mocy decyzji Wojewody [...] z dnia 31 marca 1998 r. i decyzji Wojewódzkiego Oddziału Służby Ochrony Zabytków w S. z dnia 22 grudnia 1999 r. do rejestru zabytków jako dobra kultury pod numerem A-18 oraz znajdujące się na nich budynki jako zwolnione z podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2006 r., Nr 121, poz.844 ze zm., dalej u.p.o.l.). W motywach powyższej decyzji organ zakwestionował zastosowanie ulgi podatkowej stwierdzając, że będące przedmiotem opodatkowania nieruchomości wykorzystywane są na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług medycznych.