Wyrok NSA z dnia 20 maja 2010 r., sygn. II FSK 2064/08

Skoro w art. 12 ust. 4 pkt 1 u.p.d.o.p. ustawodawca podatkowy zastrzegł, iż do przychodów nie zalicza się otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), to również podatkowo obojętne jest otrzymanie przez podatnika środków pieniężnych w ramach pożyczki (kredytu), względnie jej zwrotu, gdy otrzymane czy zwrócone środki pieniężne wyrażone zostały w walucie obcej.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Sędziowie: NSA Antoni Hanusz, WSA del. Wojciech Stachurski (sprawozdawca), Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "S. [...]" sp. z o.o. w S. poprzednio "K." sp. z o.o. w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 24 lipca 2008 r. sygn. akt I SA/Sz 74/08 w sprawie ze skargi "S. [...]" sp. z o.o. w S. poprzednio "K." sp. z o.o. w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 26 listopada 2007 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2003 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od "S. [...]" sp. z o.o. w S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w S. kwotę 3600 (trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 24 lipca 2008 r., sygn. I SA/Sz 74/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę "S." Spółka z o.o. w S. (w dalszej części zwanej jako "Spółka") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z 26 listopada 2007 r., wydaną w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2003 r.

Z uzasadnienia wyroku Sądu pierwszej instancji wynika, że zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w S. orzekł o utrzymaniu w mocy decyzji Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w S. z 19 kwietnia 2007 r., którą określono wobec Spółki zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za rok 2003 w kwocie wyższej o 356.770 zł od zobowiązania wykazanego przez Spółkę w złożonej przez nią korekcie zeznania CIT-8. Różnica ta wynika z niezasadnego - zdaniem organów - zaliczenia przez Spółkę do przychodów dodatnich różnic kursowych zaewidencjonowanych jako "zrealizowane dodatnie różnice kursowe od pożyczek i kredytów" w łącznej kwocie 573.175,72 zł, a także niezasadnego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ujemnych różnic kursowych zaewidencjonowanych jako "zrealizowane ujemne różnice kursowe od pożyczek i kredytów" w łącznej kwocie 1.894.542,54 zł. Powyższe różnice kursowe wynikały z przewalutowanych kredytów i pożyczek otrzymanych przez Spółkę na podstawie zawartych przez nią umów kredytowych. Spółka dokonując przewalutowania (konwersji) waluty w oparciu o umowy kredytowe, ustalała dodatnie i ujemne różnice kursowe, odnosząc je odpowiednio do przychodów i kosztów uzyskania przychodów roku 2003, co w ocenie organów podatkowych pozostawało w sprzeczności z przepisami art. 12 ust. 1 pkt 1 i ust. 3 oraz art. 15 ust. 1 i ust. 1a ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) - w dalszej części przywoływanej w skrócie jako "u.p.d.o.p. Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w S., zarówno uzyskanie środków pieniężnych w ramach kredytu, jak i sama spłata kredytu nie stanowią ani przychodu, ani kosztu jego uzyskania, natomiast różnice kursowe mają wpływ na przychody i koszty podatkowe, jeżeli powstają w związku ze spłatą kredytu, tzn. w dniu zapłaty kredytu występuje inny kurs waluty niż w dniu jego uzyskania. Obojętne podatkowo są natomiast zmiany kursu walut wpływające na wartość kredytu wyrażoną w złotych polskich, występujące w związku z innymi niż spłata kredytu zdarzeniami, w tym różnice kursowe powstałe na skutek zmiany waluty kredytu, określanego jako przewalutowanie lub konwersja kredytu. W tej sprawie organy podatkowe stwierdziły, że w wyniku dokonanych przez Spółkę operacji finansowych nie dochodziło do spłaty kredytu zaciągniętego wcześniej w innej walucie i że w konsekwencji przeprowadzone przez Spółkę transakcje nie prowadziły do powstania podatkowych różnic kursowych, o jakich stanowią przepisy art. 12 ust. 1 i ust. 3 oraz art. 15 ust. 1 i ust. 1a u.p.d.o.p.