Wyrok NSA z dnia 25 maja 2010 r., sygn. II FSK 104/09

Założona przez ustawodawcę swoboda oceny dowodów nie może być utożsamiana z dowolnością, a tym bardziej ignorowaniem potrzeby zachowania spójności przeprowadzanych ustaleń.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak (sprawozdawca), Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia del. WSA Jarosław Trelka, Protokolant Dorota Żmijewska, po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 20 sierpnia 2008 r. sygn. akt I SA/Gl 564/08 w sprawie ze skargi K. N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 16 lipca 2007 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 16 lipca 2007 r. Dyrektor Izby Skarbowej w K. uchylił w części decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. z dnia 22 sierpnia 2006 r., określającą K. N. (skarżący) zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. w wysokości 268.755 zł., i orzekł co do istoty sprawy poprzez określenie skarżącemu zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. w wysokości 59.573 zł.