Wyrok NSA z dnia 12 maja 2010 r., sygn. II FSK 74/09

Wnioski płynące z analizy treści art. 112 § 1 O.p. rozpatrywanego w związku z konstrukcją podatku od nieruchomości zdaje się potwierdzać jego porównanie z nieobowiązującym już przepisem art. 45 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych. Ustawodawca utożsamił osobę podatnika z osobą zbywcy, stanowiąc o solidarnej odpowiedzialności podatnika i nabywcy majątku podatnika. Dokonując zmiany regulacji prawnej (modyfikując ją), ustawodawca kierował się wolą wprowadzenia "nowości normatywnej", czyli unormowania czegoś w sposób odmienny od dotychczas obowiązującego. Ten punkt widzenia spotkał się z aprobatą przedstawicieli doktryny, eksponujących normatywny charakter dokonywanych zmian ustawodawstwa. Nie bez znaczenia dla wyników wykładni art. 112 § 1 O.p. jest wreszcie argument, że w początkowym okresie obowiązywania tej ustawy, osoba zalegającego z płatnościami podatnika była w pierwszej kolejności łączona z właścicielem nieruchomości (jedynym uprawnionym do jej zbycia podmiotem).

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Grzegorz Borkowski, Sędziowie: NSA Zbigniew Kmieciak (sprawozdawca), WSA del. Jarosław Trelka, Protokolant Paweł Koluch, po rozpoznaniu w dniu 12 maja 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. K. sp. z o.o. z siedzibą w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 11 września 2008 r. sygn. akt I SA/Gd 254/08 w sprawie ze skargi R. K. sp. z o.o. z siedzibą w P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w G. z dnia 22 stycznia 2008 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe w podatku od nieruchomości oddala skargę kasacyjną.