Wyrok NSA z dnia 11 maja 2010 r., sygn. I FSK 687/09

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury nie może powstać u jej dysponenta, jeżeli u jej wystawcy nie powstaje obowiązek podatkowy w tym podatku w odniesieniu do podatku podlegającego odliczeniu. Bez znaczenia w tym zakresie jest okoliczność ewentualnego nabycia prawa własności tego towaru przez jego nabywcę w oparciu o art. 169 Kodeksu cywilnego.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Małgorzata Fita, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skarg kasacyjnych L. K. i Dyrektora Izby Skarbowej w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 10 grudnia 2008 r. sygn. akt I SA/Po 1232/08 w sprawie ze skargi L. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 1 sierpnia 2008 r. nr ... w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od maja do grudnia 2004 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu do ponownego rozpoznania, 2) oddala skargę kasacyjną L. K., 3) zasądza od L. K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w P. kwotę 7050 (siedem tysięcy pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 10 grudnia 2008 r., sygn. akt I SA/Po 1232/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w sprawie ze skargi L. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z 1 sierpnia 2008 r. nr ... w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od maja do grudnia 2004 r. uchylił zaskarżoną decyzję, zasądził zwrot kosztów postępowania sądowego i stwierdził, że decyzja ta nie podlega wykonaniu do dnia uprawomocnienia się wyroku.

W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w C. decyzją z 6 maja 2008 r. określił skarżącemu zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące od maja do grudnia 2004 r. Organ ustalił bowiem, że podatnik otrzymywał faktury wystawione przez podmiot nieistniejący, choć zarejestrowany - "W." Sp. z o.o. w G. Spółka ta służyła prezesowi zarządu M. G. do "firmowania" jego własnej działalności polegającej na wystawianiu faktur za "wykonanie usług lub sprzedaż towarów", w tym także na wprowadzaniu do obrotu paliwa niewiadomego pochodzenia. W ramach swej działalności spółka nie dokonywała zatem żadnej sprzedaży. Wyrokiem Sądu Rejonowego z 13 maja 2003 r. (sygn. akt ...) M. G. został skazany za posługiwanie się nieautentycznymi fakturami VAT. Spółka była zatem podmiotem nieistniejącym stwarzającym jedynie pozory istnienia. Skarżący zaś od maja do grudnia 2004 r. otrzymał i rozliczył w ewidencji i w deklaracjach VAT-7 26 faktur wystawionych przez tę spółkę. Tymczasem w świetle art. 88 ust. 3a pkt 1 lit. a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej u.p.t.u.) faktury wystawione przez podmiot nieistniejący nie stanowią podstawy obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.