Wyrok NSA z dnia 28 kwietnia 2010 r., sygn. I FSK 712/09

Gdy spółka oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, pozostałe usługi wykonuje we własnym zakresie, to odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty. Nie daje to jednak możliwości ustalania różnych stawek, a wobec tego usługi sprzedawane w pakiecie z nabytymi od innego podmiotu usługami powinny być opodatkowane stawką 22 %, gdyż konsument nie korzysta w tym przypadku z odrębnej usługi.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka-Medek, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Bogusław Wolas, Protokolant Dariusz Rosiak, po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 9 stycznia 2009 r. sygn. akt I SA/Lu 664/08 w sprawie ze skargi L. S. A. w L. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 8 maja 2008 r. nr ... w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Lublinie, 2) zasądza od L. S. A. w L. na rzecz Ministra Finansów kwotę 280 zł (słownie: dwieście osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 9 stycznia 2009 r., sygn. akt I SA/Lu 664/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w sprawie ze skargi L. SA w L. na interpretację indywidualną Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej w W. z 8 maja 2008 r. nr ... w przedmiocie podatku od towarów i usług uchylił zaskarżoną interpretację i zasądził zwrot kosztów postępowania.

W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że we wniosku z 31 stycznia 2008 r., który wpłynął do organu 11 lutego 2008 r. strona podała, że jest współzarządcą trwałym gruntów, na których wybudowała pawilony wczasowe i kolonijne traktowane jako obiekty socjalne, a zatem zarówno przychody, jak i koszty związane z prowadzeniem ośrodka wypoczynkowego rozliczane są w ramach działalności Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Usługi w tych obiektach świadczone są na rzecz podmiotów gospodarczych, a także dla osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej. Tylko sporadycznie usługi są świadczone na rzecz własnych pracowników. Część usług związanych z tymi obiektami spółka wykonuje samodzielnie, a pozostałe usługi nabywa od innych podmiotów. Na poczet świadczonych usług podatnik często pobiera zaliczki, dla których ustala datę powstania obowiązku podatkowego na moment ich otrzymania. Spółka stosowała zasady ogólne z zastosowaniem 7 % stawki VAT, uznając, że świadczy de facto usługi hotelowe i jednocześnie odliczała podatek naliczony od kupowanych usług gastronomicznych. W związku z powyższym spółka wystąpiła z następującymi pytaniami: czy po 1 stycznia 2008 r. do usług świadczonych przez spółkę w ośrodku wypoczynkowym należy stosować szczególne procedury podstawy opodatkowania na podstawie art. 119 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej u.p.t.u.), czy też podlegają one zasadom ogólnym; jeśli podlegają zasadom ogólnym, to czy nadal przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur za usługi gastronomiczne, w sytuacji gdy dostawca stosuje PKWiU 55.30.11; w przypadku gdyby jednak w ocenie organu podatkowego istniała konieczność stosowania szczególnych procedur przy świadczeniu usług turystyki zgodnie z art. 119 u.p.t.u., to - jak ustalić podstawę opodatkowania; jak powinna wyglądać faktura za sprzedaż usług; czy odrębnie wyszczególniać na fakturach usługi własne, a odrębnie usługi nabyte dla bezpośredniej korzyści turysty; w jaki sposób, a przede wszystkim, w którym momencie należy te usługi ewidencjonować na kasie rejestrującej; jakie dane powinna zawierać ewidencja i jak wyliczyć dane niezbędne do sporządzenia deklaracji VAT; czy zaliczki pobrane przed wykonaniem usługi winny być opodatkowane i ewidencjonowane na kasie rejestrującej, skoro rozporządzenie Ministra Finansów z 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 97, poz. 970 ze zm.) w § 3 ust. 1 określa, że obowiązek podatkowy w przypadku świadczenia usług turystyki, o których mowa w art. 119 u.p.t.u., powstaje z chwilą ustalenia marży, nie później niż 15 dnia od wykonania usługi.