Wyrok NSA z dnia 24 marca 2010 r., sygn. I FSK 398/09

O ile w odniesieniu do wieloosobowych zarządów poszczególni członkowie mogą podzielić się swoimi obowiązkami, czy też któryś z nich może się wyłączyć od faktycznego sprawowania obowiązków. Taka sytuacja jednak nie może mieć miejsca w przypadku zarządu jednoosobowego. Wówczas to bierna postawa członka zarządu nie tylko nie pozwala na uwolnienie się przez zarządcę od odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe spółki, ale wręcz przeciwnie, uniemożliwia mu wykazanie jednej z przesłanek uwalniających od odpowiedzialności, o których mowa w art. 116 § 1 O.p.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Zając, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (spr.), Sędzia del. WSA Maciej Jaśniewicz, Protokolant Anna Rembowska, po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 listopada 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 2921/08 w sprawie ze skargi R. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 22 maja 2006 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności członka zarządu za zobowiązania spółki z tytułu podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od R. P. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 3600 zł (trzy tysiące sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 28 listopada 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 2921/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę R. P. (dalej "Skarżący" lub "Strona") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 22 maja 2006 r., nr [...] w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności członka zarządu za zobowiązania spółki z tytułu podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego przez ten Sąd stanu faktycznego wynika, że Naczelnik Drugiego M. Urzędu Skarbowego w W., ponownie rozpoznając sprawę, decyzją z dnia 19 grudnia 2005 r., orzekł o odpowiedzialności Skarżącego za zaległości podatkowe spółki G. A. P. (dalej "Spółka") z tytułu podatku od towarów i usług za sierpień 1999 r., październik, listopad 2001 r. i marzec 2002 r. oraz odsetki od tych zaległości. Organ wskazał, że w czasie, kiedy powstały przedmiotowe zaległości Skarżący był członkiem zarządu, a egzekucja przeciwko Spółce okazała się bezskuteczna. Nie złożono również we właściwym czasie wniosku o ogłoszenie upadłości oraz nie wskazano mienia Spółki, z którego egzekucja umożliwi zaspokojenie zaległości podatkowych.