Wyrok NSA z dnia 12 marca 2010 r., sygn. I FSK 12/09

Skoro wartość sprzedaży w myśl art. 14 ust. 4 pkt 1 to 30-krotność prowizji, to przepis należy interpretować dosłownie i nie można rozszerzać jego zastosowania na inne podmioty.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak (spr.), Sędzia NSA Barbara Wasilewska, Sędzia del. WSA Małgorzata Fita, Protokolant Anna Rembowska, po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 23 września 2008 r. sygn. akt I SA/Bd 345/08 w sprawie ze skargi D. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 4 kwietnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od stycznia do czerwca 2007 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) odstępuje od zasądzenia kosztów postępowania kasacyjnego od D.L. w całości.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 23 września 2008 r., sygn. akt I SA/Bd 345/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę D. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 4 kwietnia 2008 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od stycznia do czerwca 2007 r.

2. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd I instancji wskazał, że w wyniku czynności kontrolnych ustalono, iż 24 lutego 2003 r. podatniczka zawarła z P. w B. umowę, na podstawie której rozpoczęła sprzedaż autobusowych biletów miesięcznych, znaczków na te bilety oraz innych usług oferowanych przez swego kontrahenta, wymienionych w załączniku do umowy. Prace wykonano w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy w zamian za wynagrodzenie prowizyjne, stanowiące początkowo 17,5%, a później 11% wartości sprzedanych towarów i usług. Ustalono również, że rozpoczynając działalność gospodarczą w lutym 2003 r. strona wybrała zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. z 1993 r. Nr 11, poz. 50 ze zm., dalej u.p.t.u. z 1993 r.), które kontynuowane było w kolejnych latach. Tymczasem w myśl art. 14 ust 4 pkt 2 w zw. z art. 16 ust 1 pkt 2 tej ustawy, w przypadku podatników dokonujących m.in. czynności wynikające z umowy agencyjnej lub zlecenia, przez wartość sprzedaży towarów, określoną w art. 14 ust 1 pkt 1 ustawy, rozumie się 30-krotność kwoty prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi. W toku kontroli stwierdzono, że w 2003 r. wartość otrzymanego w formie prowizji wynagrodzenia przekroczyła kwotę obrotu zwolnionego. Zgodnie z art. 14 ust 3 ustawy już w pierwszym miesiącu działalności, tj. w lutym 2003 r. wartość sprzedaży wyniosła 3.021 zł, co skutkowało utratą prawa do zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Strona nie złożyła jednak zgłoszenia rejestracyjnego oraz deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług VAT-7 za lata 2004-2007, nie prowadziła wymaganych dla podatku VAT ewidencji, a także nie odprowadziła podatku należnego.