Wyrok NSA z dnia 25 lutego 2010 r., sygn. II FSK 1627/08

Zwrot wcześniej wydatkowanych na nabycie lub wytworzenie środka trwałego lub wartości niematerialnej należało rozumieć jako zwrot (oddanie) wydatków przy jednoczesnym zachowaniu tej inwestycji przez podatnika, a więc jako doprowadzenie do takiej sytuacji, gdy podatnik faktycznie nie ponosi finansowego ciężaru związanego z nabyciem lub wytworzeniem tego środka i jednocześnie może z niej korzystać. Ze stwierdzenia tego nie można zatem wysnuć wniosku, iż refundacja nie mogła nastąpić poprzez potrącenie wzajemnych wierzytelności.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (sprawozdawca), Sędzia NSA Włodzimierz Kubiak, Sędzia WSA (del.) Alojzy Skrodzki, , Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 26 maja 2008 r. sygn. akt I SA/Bk 133/08 w sprawie ze skargi P.P.H.U. T. sp. z o. o. z siedzibą w B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 30 stycznia 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2004 r. oraz odsetek za zwłokę od niewpłaconych zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy od osób prawnych za miesiące luty, maj i listopad 2004 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w B. na rzecz P.P.H.U. T. sp. z o. o. z siedzibą w B. kwotę 1.200 (jeden tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 26 maja 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w sprawie o sygn. akt I SA/Bk 133/08 uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. uchylającą decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli w B. określającą P. T. spółce z o.o. w B. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2004 r. oraz odsetki za zwłokę od niewypłaconych zaliczek miesięcznych na ten podatek za luty, maj i listopad 2004 r., stwierdził, że nie może być ona wykonana w całości i orzekł o kosztach postępowania. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia podano art. 145 § 1 pkt 1 lit. a i c, art. 152 i art. 200 w związku z art. 205 § 2, 3 i 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; powoływanej dalej jako p.p.s.a.).